Het prachtige eiland Ischia is beroemd om zijn groene bergwanden, bedekt met olijfbomen, citrusbomen, wijngaarden en groen tufsteen. Naast dit groene landschap staat Ischia bekend om zijn thermale bronnen, waar je kunt baden in heilzaam water.
Gelegen in de Golf van Napels, biedt Ischia een rijke en boeiende geschiedenis die nog steeds tastbaar aanwezig is. Een van de meest indrukwekkende bezienswaardigheden is het imposante Castello Aragonese, dat direct bij aankomst op het eiland in het oog springt.
Ischia Ponte
Het kasteel bevindt zich in Ischia Ponte, het meest historische deel van Ischia-stad. Waar Ischia Ponte voorheen in de schaduw van het kasteel stond, maakte het een enorme bloei door toen de functie van het Castello Aragonese steeds minder relevant werd. Tijdens de achttiende eeuw groeide Ischia Ponte uit tot de welvarendste en tevens dichtstbevolkte stad van het eiland, een periode waarin het kasteel helemaal niet meer in gebruik was en door de adellijke families was verlaten. De stad breidde zich steeds meer uit, er werden elegante palazzi en huizen gebouwd waardoor een wirwar van nauwe steegjes ontstond, een structuur die tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven.
Ontwikkeling van het Castello Aragonese
Het Castello Aragonese bevindt zich op een klein eilandje dat waarschijnlijk door een vulkaanuitbarsting is ontstaan. De bouw van het kasteel begon in 474 v.Chr. onder de naam Castrum Gironis (Castello di Girone). Het fort werd later door de Romeinen in gebruik en genomen het werd door de Ischitani gebruikt als toevluchtsoord tijdens invallen. Toen een vulkaanuitbarsting in 1302 een groot deel van Ischia verwoestte, vluchtten veel eilandbewoners naar het kasteel.
In deze periode werd het kasteel uitgebreid met huizen, kerken, tuinen en verdedigingstorens, waardoor er een middeleeuws dorp ontstond waar adellijke families prachtige palazzi bouwden. Tot de vijftiende eeuw was het kasteel alleen over zee bereikbaar, wat veranderde toen Alfonso V d’Aragona het veroverde en begon met de bouw van het huidige Castello Aragonese. Hij verbond het eiland met Ischia Ponte via een houten brug, die later werd vervangen door een stenen brug van tweehonderdtwintig meter.
Het kasteel en het dorp dat eromheen was ontstaan, werden in die periode verder uitgebreid. Aan het einde van de zestiende eeuw woonden er bijna tweeduizend families in en rondom het kasteel en er waren tal van bouwwerken te vinden, zoals een klooster, een abdij en maar liefst dertien kerken.
De heropleving: van verval naar glorie
Toen het gevaar van piratenaanvallen afnam, verlieten steeds meer mensen het kasteel en vestigden zich elders op het eiland of op het vasteland. In 1770 woonden er nog maar drieënzestig mensen op het eilandje en in 1809 werden de laatste zestien bewoners gedwongen te vertrekken. Vervolgens werd het kasteel lange tijd gebruikt als gevangenis voor politieke gevangenen, waar tegenstanders van de Bourbons achter slot en grendel verdwenen. Met de komst van Garibaldi in Napels in 1860 werd de gevangenis gesloten en omgevormd tot weeshuis.
In 1912 werd het verwaarloosde staatseigendom via een veiling gekocht door Nicola Mattera, die vastbesloten was om het kasteel in ere te herstellen. Hij ging er wonen en begon met restauratiewerkzaamheden, waarbij hij vele historische schatten veiligstelde. Na Nicola’s overlijden zetten zijn kinderen het werk voort, en inmiddels zorgt de derde generatie ervoor dat het kasteel regelmatig wordt onderhouden en gerestaureerd. Dankzij hun inzet zijn het kasteel en de bijbehorende gebouwen grotendeels toegankelijk voor het publiek.
Ronddwalen door duizenden jaren geschiedenis
Het ronddwalen door duizenden jaren geschiedenis is een unieke ervaring. Tijdens je bezoek aan het kasteel zul je soms niet weten waar je moet kijken. Je wordt getrakteerd op schitterende doorkijkjes en adembenemende vergezichten, en je komt op plaatsen die je kippenvel zullen bezorgen. Hier zijn enkele van die bijzondere plekken.
Terrazza dell’Immacolata
Vanaf dit terras heb je een schitterend uitzicht op Ischia Ponte, met het heuvelachtige landschap en de top van Monte Epomeo op de achtergrond.
Chiesa dell’Immacolata
In 1737 werd begonnen met de bouw van de kerk, die een vervanging was van een oudere kapel gewijd aan San Francesco. Moeder abdis Battista Lanfreschi, van het naastgelegen klooster, was de drijvende kracht achter dit project. Het werd echter al snel duidelijk dat het klooster de kosten niet aankon. Ze moesten zelfs hun zilverwerk verkopen om de bouw te financieren. Daarom bleef de kerk onvoltooid en zijn de muren nu kaal wit.
De kerk heeft een interessant ontwerp in de vorm van een Grieks kruis, met een toegevoegd priesterkoor en een ingangsportaal. Binnenin is het prachtig versierd met barokke ornamenten en een indrukwekkende koepel.
Sinds 1980 heeft de vereniging Amici di Gabriele Mattera tentoonstellingen georganiseerd in deze kerk, waarbij ze werken van beroemde kunstenaars zoals Picasso, De Chirico en Morandi hebben tentoongesteld.
Cimitero delle Monache
Onder de Chiesa dell’Immacolata ligt een donkere plek met een nogal lugubere geschiedenis. Het is een serie kamers met lage gewelven, waar de nonnen vroeger de overledenen plaatsten om langzaam te vergaan. Het idee was dat het lichaam slechts een tijdelijke omhulsel was voor de ziel, dus individuele begrafenissen waren niet nodig. De nonnen gingen daar elke dag naartoe om te bidden en over de dood na te denken. De slechte ventilatie en ongezonde omstandigheden zorgden ervoor dat ze vaak ziek werden, soms zelfs dodelijk.
De begraafplaats heeft geen ramen, alleen smalle gangen om wat frisse lucht binnen te laten. En als je goed kijkt naar de muren, zie je dat deze ruimtes ooit waterreservoirs waren voordat ze dienden als een plaats van rust voor de doden.
Cattedrale dell’Assunta
Na de vulkaanuitbarsting in 1301 werd deze heilige plek gebouwd ter vervanging van de verwoeste kathedraal die er al in 1239 stond. Het werd boven een oude kapel gebouwd, die nu de crypte van de kathedraal is. Tussen 1692 en 1702 werd de kathedraal gerenoveerd en versierd volgens de trends van die tijd. Helaas werd het gebouw tussen 25 juni en 21 augustus 1809, samen met andere kasteelgebouwen, gebombardeerd en vernietigd door de Engelsen. Slechts enkele kunstwerken werden gered en overgebracht naar een kerk in de stad.
Nu is de kathedraal, ondanks zijn gedeeltelijke ruïne, nog steeds een waardevol stukje geschiedenis. ’s Zomers worden er op deze plek concerten, theatervoorstellingen, lezingen en films vertoond als onderdeel van het Ischia Film Festival. Tijdens deze evenementen komt de sfeer van het verleden tot leven, waardoor we ons kunnen onderdompelen in de pracht van vervlogen tijden.
Chiesa di San Pietro a Pantaniello
De kerk heeft een bijzondere zeshoekige vorm met een lage koepel en een interieur dat typisch Toscaans aanvoelt, met veel witgepleisterde muren en stenen details. Hoewel de kerk ooit vijf kapellen had, zijn die nu verdwenen. De architectuur wordt toegeschreven aan Giacomo Barozzi, ook bekend als Vignola. Het werd gebouwd door Dionisio Basso voor zijn zoon Pompeo, een priester, en opende zijn deuren voor aanbidding in 1564.
Carcere Borbonico
In 1823 werd door de Bourbons een bestaand gebouw omgevormd tot een gevangenis. Het werd pas echt berucht toen in 1851 niet alleen criminelen, maar ook politieke gevangenen hier werden opgesloten. De zware deuren, enorme poorten, verschillende wachttorens en kijkgaten waaruit de gevangenen constant in de gaten werden gehouden, vertellen allemaal over de strenge aard van deze gevangenis.
Terrazza degli Ulivi
Vroeger was het Terrazza degli Ulivi de kasteeltuin en het is nog steeds een heerlijke plek om rond te struinen. Vanaf hier kun je genieten van een adembenemend uitzicht op de bergen en de zee, terwijl de contouren van het naburige eiland Procida zich voor je uitstrekken.
Vanuit de tuin is een deel van het kasteel (de Maschio) te zien dat niet te bezoeken is, maar je kunt wel de indrukwekkende Angevijnse torens bewonderen. In 1441 werd het kasteel herbouwd door Alfonso D’Aragona, die het aan Lucrezia d’Alagno schonk, een lokale schoonheid uit Torre del Greco. Later woonde prinses Vittoria Colonna hier, een bekende dichteres die als kind met haar vader uit Rome was gevlucht vanwege politieke onrust. Ze trouwde met Ferrante d’Avalos en bracht vele beroemde kunstenaars en schrijvers naar het kasteel. Na de dood van haar man zocht ze troost in kloosters en stierf uiteindelijk in Rome.
Algemene informatie
Het Castello Aragonese is het hele jaar door te bezoeken. Houd er rekening mee dat in de winterperiode de openingstijden/dagen af kunnen wijken in verband met onderhoudswerkzaamheden. Bovendien zijn in het laagseizoen niet alle bezienswaardigheden toegankelijk. Er wordt in die periode gebruikt gemaakt van een alternatieve route die je langs interessante plekken in het dorp leidt.
Raadpleeg de website voor de actuele openingstijden en ticketprijzen.
Meer tips voor Ischia zijn te vinden in onderstaande artikelen:
- Ischia: het groene eiland in de Golf van Napels
- Bereikbaarheid van de eilanden in de Golf van Napels
- De magische tuin La Mortella op Ischia
- De mythe van Tifeo onder het eiland Ischia
- Ischia: het groene eiland in de Golf van Napels
- De geniale vriendin op het eiland Ischia
- Waar slapen op het eiland Ischia
- Sant’Angelo: Pittoresk vissersdorpje op Ischia
Reisgids Ischia
Het e-book Ischia – Het groene eiland in de Golf van Napels biedt alle inspiratie en informatie om alles uit een verblijf op het eiland te kunnen halen. Ik heb mijn persoonlijke tips verzameld zodat jij de mooiste plekken op het eiland niet hoeft te missen. Fijne adressen om neer te strijken voor een aperitief of een uitgebreide maaltijd, prachtige wandelroutes en bijzondere verhalen die jou het ware gezicht van Ischia laten zien. Daarnaast vind je een hoop extra informatie die goed van pas kan komen, zoals de bereikbaarheid en het openbaar vervoer en ik tip een aantal heerlijke accommodaties.
