Wanneer het over Napels en de omgeving gaat, wordt al snel gedacht aan de vele lekkernijen die deze regio te bieden heeft. Naast de beroemde Napolitaanse pizza zijn er nog veel meer traditionele hapjes die je wilt proeven. Een gebakje dat bij vrijwel iedereen in de smaak valt, is de sfogliatella. Dit schelpvormige gebakje heeft een knapperige buitenkant en een rijke, zachte vulling van gezoete ricotta, gekonfijt fruit, een vleugje vanille en een snufje kaneel. Er zijn twee varianten: sfogliatella riccia, gemaakt van dun bladerdeeg, en sfogliatella frolla, van zanddeeg. Ondanks het verschil in buitenkant, hebben beide varianten dezelfde heerlijke vulling.
Hoewel dit gebak vaak met Napels wordt geassocieerd, is het eigenlijk ontstaan in een klein dorpje aan de Amalfikust. Ontdek het verhaal van de sfogliatella Santa Rosa en hoe dit gebak via de Amalfikust uiteindelijk Napels bereikte, waar het uitgroeide tot een van de populairste lekkernijen van de stad.
Schilderachtig Conca dei Marini
Het verhaal van de sfogliatella voert ons naar de Amalfikust, om precies te zijn naar het schilderachtige Conca dei Marini. Dit dorpje strekt zich uit van ongeveer vierhonderd meter boven zeeniveau tot aan de kust, en bestaat uit verschillende niveaus met kleurrijke terrassen vol citroenbomen en olijfboomgaarden. Hoog op een klif schittert het indrukwekkende klooster Monastero Santa Rosa waar in de zeventiende eeuw de allereerste sfogliatella werd gebakken.
Goddelijke verleiding
Deze goddelijke verleiding ontstond eigenlijk per toeval in de keuken van het klooster. Om restjes van de lunch niet te verspillen, gebruikte een non haar creativiteit. Ze mengde overgebleven griesmeel met gedroogd fruit, suiker en citroenlikeur, wat resulteerde in een romig mengsel. Het resterende brooddeeg van die dag werd vermengd met witte wijn en reuzel, waardoor een kruimelig deeg ontstond. Dit deeg werd gevormd tot de klassieke vorm van een nonnenkapje en gevuld met room. De gevulde vormen werden vervolgens in de houtoven geschoven en gebakken tot ze goudbruin waren. Ten slotte werd er een kers bovenop geplaatst om het af te maken.
Hiermee was de sfogliatella een feit en kreeg de naam Santa Rosa, vernoemd naar de heilige aan wie het klooster was gewijd. Het klooster werd al snel gevuld met de zoete geur van de allereerste sfogliatelle en viel bij de andere bewoners direct in de smaak. In de omgeving verspreidde het nieuws over dit heerlijke gebakje zich in rap tempo, waardoor het al snel een gewilde specialiteit werd. Het recept van deze creatie werd echter zorgvuldig geheim gehouden.
Pasquale Pintauro uit Napels
In 1818 wist de Napolitaan Pasquale Pintauro echter het recept in handen te krijgen, vermoedelijk via een familielid in het klooster. Hij ging er zelf mee aan de slag. Het kwam goed uit dat hij op dat moment eigenaar was van een herberg aan de Via Toledo, waar hij alle ruimte had om met het recept te experimenteren. Pintauro bracht enkele aanpassingen aan in het originele recept en introduceerde de variant met bladerdeeg. Hij ontdekte dat zijn variant erg in de smaak viel en besloot daarom zijn herberg in te ruilen voor een pasticceria, zodat hij zich volledig kon wijden. Deze lekkernij wist al snel het hart van de Napolitanen te veroveren, waardoor de kleine banketbakkerij zo druk werd bezocht dat er lange rijen buiten de winkel ontstonden.
Van klooster tot vijfsterrenhotel
Het klooster waar de eerste sfogliatella werd gebakken, staat nog altijd fier op de heuveltop. Het gebouw is omgebouwd tot een luxe vijfsterrenhotel, waarbij de oorspronkelijke stijl intact is gebleven. De kamers zijn elegant ingericht en bieden prachtig uitzicht op de weelderige tuinen en de azuurblauwe zee. De tuinen zijn aangelegd op verschillende niveaus en leiden naar een oneindig zwembad waar hemel en zee naadloos in elkaar overgaan.
Voor een verblijf moet je echter wel diep in de buidel tasten: een kamer kost al snel duizend euro per nacht. Daarvoor krijg je een unieke en betoverende ervaring terug, en een onvergetelijk verblijf aan de Amalfikust.
Reisgids Amalfikust
Met al mijn verzamelde informatie en mijn uitgebreide ervaring in dit prachtige gebied, heb ik de meest fantastische tips voor de Amalfikust op een rij gezet. Ik heb al deze unieke inzichten samengebracht in de digitale reisgids 100 tips voor de Amalfikust. In deze gids neem ik je mee op een betoverende reis langs de adembenemende Amalfikust en ik deel persoonlijke aanbevelingen zodat jij ook de magie van deze plek kunt ervaren. Van geweldige plekjes om te genieten van heerlijke koffie tot verhalen die de essentie van de Amalfikust echt laten zien.
Meer handige tips en informatie over de Amalfikust vind je in onderstaande artikelen:
- Drukte aan de Amalfikust: wat je moet weten
- De beste tips voor een dag Positano aan de Amalfikust
- De mooiste tips voor Ravello aan de Amalfikust
- Alles wat je moet weten over de Amalfikust
- Openbaar vervoer Amalfikust – Alle info op een rij
- Het goud van de Amalfikust
- Sentiero dei Limoni – Wandelen langs citroenen aan de Amalfikust
- Tussen de citroenen bij Agricola Ruocco’s in Minori
- Lekkernijen die je wilt proeven aan de Amalfikust
- De mooiste stranden van de Amalfikust
- Maiori aan de Amalfikust: ontdek deze veelzijdige bestemming
- 8 dingen die je écht moet doen langs de Amalfikust
- De onbekende schat van Positano
- 5 dingen die moet weten voor een autorit langs de Amalfikust
- Reizen langs de Amalfikust met Costierasita
- Tramonti: Groene long van de Amalfikust
- Waar slapen aan de Amalfikust
- De mooiste wandelingen langs de Amalfikust
- Paardrijden hoog boven de Amalfikust
- Vier de liefde aan de Amalfikust met deze romantische tips
- Ontdek de mooiste fly-drives in Campania
- Wandelen aan de Amalfikust – Sentiero Santa Maria dei Monti
- Atrani – Schilderachtig plaatsje aan de Amalfikust
- Tips voor een dag aan de Amalfikust
