Bij de meeste mensen staat een bezoek aan het bekende Pompeii op hun lijstje wanneer zij de regio Campania bezoeken. Terecht, want het is een zeer indrukwekkende plek waar veel te zien is en je meer te weten komt over de indrukwekkende geschiedenis van dit stukje Italië. Het kleinere Ercolano (Herculaneum) verdient echter ook een plekje op het lijstje.
In dit artikel licht ik een aantal bezienswaardigheden uit, ik vertel over de bereikbaarheid vanuit Napels en omgeving, waar je rekening mee moet houden wanneer je een bezoek aan de opgravingen wilt brengen en hoe je een dagtrip combineert met een bezoek aan de Vesuvius.
De ingang van Ercolano
UitbarstingVesuvius
Door de beruchte uitbarsting van de Vesuvius in het jaar 79 na Christus werd het stadje Ercolano bedekt door een dikke laag lava, as en modder. Dit in tegenstelling tot de stad Pompeii, die werd bedekt door as en puimsteen. De meeste inwoners van het oude Ercolano wisten op tijd de stad te verlaten en er zijn hier dus aanzienlijk minder slachtoffers gevallen dan in Pompeii. Wel werden er in 1982 in de boothuizen langs de oude kustlijn resten van zo’n driehonderd slachtoffers gevonden die helaas niet op tijd wisten te ontkomen. Deze boothuizen bevinden zich tegenwoordig in het park met de andere opgravingen en liggen niet meer direct aan de kust. Door de uitbarsting kwam de kustlijn namelijk kilometers verderop te liggen.
De boothuizen in Ercolano
Opgravingen
Pas in 1709 kwamen de eerste resten van de stad aan het licht. Dit gebeurde bij toeval bij het slaan van een waterput. De verdere opgravingen van de stad gebeurden via ondergrondse gangen, onder koning Karel van Bourbon. Veel van de kostbaarheden die werden aangetroffen tijdens deze opgravingen, liet hij in zijn paleis plaatsen. Later werden deze schatten geschonken aan het Nationaal Archeologisch museum van Napels.
Bezienswaardigheden van Ercolano
Door de hete lava die veel houten bouwelementen heeft doen verkolen, zijn van de meeste huizen in Ercolano ook de bovenverdiepingen bewaard gebleven. Hierdoor kun je een zeer goed beeld krijgen van hoe de huizen er in die tijd uit hebben gezien. Niet alleen bouwconstructies maar ook meubels zijn hierdoor bewaard gebleven en is er van de rijke inrichting van de huizen veel teruggevonden. Zo zijn er beelden in brons en marmer gevonden en zijn er nog steeds goed bewaarde fresco’s en mozaïeken te bewonderen. Een voorbeeld van zo’n fresco is de afbeelding van Hercules, Juno en Minerva in de hal van het Collegio degli Augustali, een religieus gebouw.
Voor de mooiste wandmozaïeken moet je in het huis van Neptunus en Amphitrite zijn waar onder andere Neptunus en zijn vrouw zijn afgebeeld.
Fresco in het Collegio degli Augustali
Naast de verschillende huizen die je kunt bezoeken, waarborgt Ercolano nog een aantal andere schatten. Zo vind je hier een Palestra, een sportveld dat aan drie kanten is omgeven door een zuilengalerij met in het midden een bassin in de vorm van een groot kruis. In het midden van dit bassin staat een beeld van Hydra van Lerna, een verwijzing naar de stichter van deze stad – Hercules – die dit monster had verslagen. De ruimtes aan de straatkant waren bestemd voor werkplaatsen en winkels.
Er zijn twee badhuizen teruggevonden, waarvan de Terme Suburbane waarschijnlijk het best bewaarde badhuis uit de Romeinse tijd is. De Terme del Foro is een iets ouder badhuis dat midden in de stad lag, in de nabijheid van het forum. Dit badhuis was voor zowel mannen als vrouwen toegankelijk en beschikte dan ook over gescheiden ingangen en ruimtes. De vrouwenafdeling was iets kleiner dan die van de mannen. Waar de vrouwen het moesten doen met een kleedruimte, een lauw bad (tepidarium) en een heet bad (caldarium), was er bij de mannenafdeling ook nog ruimte voor een rond koud bad (frigidarium).
Compacter
Doordat Ercolano een stuk kleiner is dan Pompeii, trekt het over het algemeen ook minder toeristen aan. Juist dit is een van de redenen waarom het zeer aantrekkelijk is om hier de opgravingen te bekijken. Dat het hier over het algemeen een stuk rustiger is, geeft jou namelijk de kans om goed tot je door te laten dringen welke tragedie zich hier heeft afgespeeld op het moment dat de Vesuvius een einde maakte aan deze ontwikkelde stad. Daarnaast is het juist een enorm voordeel dat de stad compacter is omdat het jou in de gelegenheid stelt om op je gemak veel van het moois te bewonderen. De goed bewaarde fresco’s en gebouwen laten je even terug gaan in de tijd terwijl je dwaalt van door de straten van een eens zo levendige stad.
Archeologisch Museum Napels
Het bezoek aan Ercolano maak je compleet met een bezoek aan het Archeologisch Museum in Napels. Hier hebben ze een rijke collectie met voorwerpen uit zowel Ercolano en Pompei. Zo is er een zaal met een deel van de bronzen beelden die zijn gevonden bij Villa dei Papiri, een villa die net buiten de stadsmuren van Ercolano per toeval werd ontdekt.
De beelden van Villa dei Papiriin het Archeologisch museum in Napels
Bereikbaarheid Ercolano
Vanuit Napels
Vanuit Napels is Ercolano het makkelijkst te bereiken met de Circumvesuviana. Deze lijn verbindt een groot gebied rondom de stad en heeft meerdere treinen met verschillende bestemmingen, waaronder Ercolano. Vanaf het centraal station in Napels is het een rit van een kleine twintig minuten. Je stapt uit bij de halte Ercolano Scavi en wandelt binnen vijf minuten naar de ingang van het park.
De Vesuvius gezien vanaf Ercolano
Vanuit Sorrento
Ook vanuit Sorrento is de Circumvesuviana de eenvoudigste manier om Ercolano te bezoeken. De trein doet er vanuit Sorrento ongeveer een uur over.
Vanuit Salerno
Verblijf je in Salerno, maak dan gebruik van de regionale trein. De rit duurt een uur en je stapt uit bij de halte Portici – Ercolano. Het is vanaf het treinstation ongeveer vijfentwintig minuten lopen om bij de ingang van het park te komen. Wanneer je een wandeling niet ziet zitten, kun je bus 177 nemen die na een ritje van ongeveer dertien minuten in de buurt van het park stopt.
Let op: Bij het kopen van een treinkaartje krijg je ook de optie om als eindbestemming Ercolano Scavi te selecteren. Dit alternatief leidt je echter via Napels naar Ercolano waardoor je er een stuk langer over doet en bovendien in sommige gevallen meerdere malen over moet stappen.
Toegangskaarten
Hoewel Ercolano minder druk wordt bezocht dan het nabijgelegen Pompeii, is het altijd aan te raden om vooraf kaarten te kopen. In sommige maanden en op sommige dagen kan het drukker zijn dan normaal en kan er zich een lange rij vormen bij het loket. Om de rij te vermijden en tijd te besparen, kun je het beste online al een kaartje aanschaffen.
Vesuvius bezoeken
Vanaf het Circumvesuviana-station van Ercolano is het ook mogelijk om met een bus van Vesuvio Express de Vesuvius op te gaan. Dit is een leuke excursie om de dag compleet te maken. Je kunt kiezen voor enkel de retourrit, handiger is het buskaartje waarin een retour is inbegrepen, de toegang tot het Vesuvio Nationaal Park en een rondleiding met gids. Net als voor de entreekaarten tot het park, doe je er goed aan om deze vooraf online te reserveren.
Wanneer je vanuit Ercolano met eigen vervoer richting de Vesuvius gaat, vergeet dan niet om vooraf een kaartje voor het park te kopen. Er is geen loket aanwezig waar je een kaartje kunt kopen en het bereik met de telefoon bij de ingang is minimaal tot niets.
In Napels zijn zoveel bezienswaardigheden die de moeite waard zijn, er is zo veel te doen en te ontdekken. Het leuke is: niet alles hoeft geld te kosten. In dit artikel zet ik zes tips op een rijtje voor gratis dingen om te doen of te bezoeken in Napels!
#1 Parco Virgiliano
Parco Virgiliano is gelegen in de mooie wijk Posillipo en heeft sinds de opening al een aantal verschillende namen gehad. Eerst had het de naam Parco della Vittoria o della Bellezza, wat later weer werd veranderd in Parco della Rimembranza om het uiteindelijk te definitief te wijzigen in Parco Virgiliano, ter ere van de Romeinse dichter.
Uitzicht vanaf Parco Virgiliano
Het park ligt op het voorgebergte van de heuvel van Posillipo op zo’n 150 meter boven zeeniveau. Op de verschillende terrassen in het park heb je een schitterend uitzicht op de Golf van Napels, het Sorrentijnse schiereiland, de Vesuvius, Ischia, Procida, Capri, het eilandje Nisida, de Golf van Pozzuoli en Bacoli met Capo Miseno en Monte di Procida. Neem je fototoestel dus zeker mee bij een bezoek aan dit park!
#2 Duomo
De Dom van Napels is één van de belangrijkste bezienswaardigheden die de stad rijk is. Het is één van de grootste kerken van de stad en in het bouwwerk zijn verschillende stijlen terug te vinden, van gotisch tot neogotisch. In de kerk zelf zijn er prachtige, indrukwekkende fresco’s en beeldhouwwerken te bewonderen. In de Reale cappella del Tesoro di San Gennaro worden de heilige relikwieën van San Gennaro bewaard, de beschermheilige van Napels. Deze kathedraal is dan ook de plek waar drie keer per jaar het ritueel plaatsvindt waarbij het bloed van San Gennaro vloeibaar wordt.
De Dom – Photo credit Leny Boerstra
#3 Castel dell’Ovo
Castel dell’Ovo is het oudste kasteel van Napels en bevindt zich direct langs de boulevard. De naam betekent letterlijk “Het kasteel van het Ei’. Deze naam is afgeleid van een oude legende waar de dichter Vergilius een ei in de kerkers van het kasteel verstopt zou hebben. Er werd beweerd dat het breken van het ei niet alleen het kasteel in zou laten storten maar ook rampzalige gevolgen voor de stad Napels zelf zou hebben. Het kasteel is gratis te bezoeken en biedt een mooie uitzicht op de heuvel van Posillipo.
Castel dell’Ovo – Photo credit Leny Boerstra
#4 De markt
Je begeven onder de lokale bevolking, de marktkoopman die schreeuwend in het Napolitaans zijn waar onder de aandacht probeert te brengen en de sfeer van het échte Napels proeven. De markt is dé aangewezen plek om het echte Napels te zien, te voelen, te proeven en te ervaren. Naast groenten en fruit vind je er heel veel spullen die je eigenlijk niet nodig hebt, maar die je door de lage prijzen moeilijk kunt laten liggen.
Markt in Napels
#5 Street Art
Street Art is populair en ook in Napels is dat duidelijk te merken. Verschillende artiesten vanuit heel Europa hebben in de afgelopen jaren hun ‘handtekening’ achtergelaten op de muren van Napels. Afbeeldingen van artiesten zoals Banksy, Alice Pasquini en Jorit Agoch zijn slechts een paar voorbeelden. Deze vorm van kunst is enorm toegenomen in populariteit, dat er zelfs tours georganiseerd worden langs de mooiste werken.
Street Art in Napels
#6 Botanische tuin
De Orto Botanico, de botanische tuin, werd aangelegd in 1807 en heeft een oppervlakte van zo’n 12 hectare. Deze tuin vormt de thuisbasis van ongeveer 9000 plantensoorten met in totaal zo’n 25000 exemplaren. Het is heerlijk om even door de tuin te wandelen en tot rust te komen terwijl je kunt genieten van al het moois dat er te zien is. De tuin is gelegen aan de Via Foria, midden in een drukke wijk, maar het is een ideale plek om juist even tot rust te komen en te ontsnappen aan de drukte van de stad.
De ervaringen die vakantiegangers met mij delen, blijven toch het leukst. Ik vind het heerlijk om de verhalen te horen, dit gebied even door andermans ogen te zien, te weten te komen hoe anderen het hebben ervaren. Daarnaast kan ik er zelf altijd van leren om zaken in de toekomst te verbeteren of word ik juist geïnspireerd voor het organiseren van nieuwe activiteiten. Omdat ik zelf blij word van enthousiaste verhalen, deel ik deze ervaringen graag met jullie! Deze keer laat ik Frank Terpstra aan het woord die al meerdere malen de regio Campania heeft bezocht.
Pompeii & Amalfikust
In 2006 bezocht ik Campania voor het eerst. Aangezien ik reizen naar Italië in de zomer tot nu toe altijd met eigen auto vanuit Nederland heb gedaan, is de beleving “hoe zuidelijker”, “hoe Italiaanser” extra intens. Je landt immers niet vanuit het anonieme luchtruim op de plaats van bestemming, maar ziet het landschap van noord naar zuid veranderen. Voor het grootste deel reis ik op de bonnefooi.
In 2006 reed ik vanuit Noord-Italië naar een camping nabij de Romeinse opgravingen van Pompeii. Na vele honderden kilometers over de Italiaanse A1, de Autostrada del Sole, rijd je vlak langs de buitenwijken van Napels. Je ervaart voor het eerst iets van de drukte en levendigheid van een grote Zuid-Italiaanse stad. Vanaf de camping nabij Pompeï bezocht ik ook het centrum van Napels. Hiervoor was de trein het geschikte vervoermiddel.
Na Pompeii stond de Amalfikust op het reisschema. Daar zijn veel (dure) hotels en helaas weinig campings. Toch de gok gewaagd om er naartoe te rijden en een kampeerplekje te vinden. Geheel bij toeval stuitte ik onderweg op borden welke leidden naar camping “Beata Solitudo” in San Lazzaro, een frazione van Agerola. Deze camping bleek vrijwel de enige camping direct nabij de Amalfikust te zijn. San Lazzaro ligt op 650 meter hoogte en is een rustig dorpje in de bergen.
De camping in San Lazzaro
Zomervakantie 2017
De schoonheid van de Amalfikust bleef mij bij. De dorpen aan de kust zijn chique en levendig en hebben fraaie strandjes. Het bergachtige binnenland, zoals rond Agerola, is daarentegen rustig met mooie natuur. Een mooi contrast. Reden om in 2017 na een aantal zomervakanties naar onder meer Calabria en Sicilia de Amalfikust weer eens te bezoeken.
Deze keer vooraf een kampeerplekje bij “Beata Solitudo” gereserveerd. Geen slecht idee in het hoogseizoen, want het is een kleine camping. In het monumentale poortgebouw bevinden zich een hostel annex B&B. De camping heeft geen voorzieningen als horeca of een winkel. Een gemis is dat geenszins. Het gave is namelijk, dat je vanaf de camping door het oude poortgebouw zo het dorpsplein van San Lazzaro oploopt. Daar bevinden zich enkele barretjes, winkeltjes en restaurants. Ideaal voor wie aan glamping doet!
Het monumentale poortgebouw van Beata Solitudo
Italiaans ontbijt
Het favoriete Italiaanse ontbijt bestaat uit een cappuccino en een cornetto. Bij één van de barretjes is dat zo geregeld en je ervaart het echte Italiaanse dorpsleven. Zoals vrijwel overal in Italië, zijn er ‘s zomers veel festiviteiten. Op een avond was er tot mijn verrassing op het plein van het Parco della Colonia Montana een fraai concert met Fellini-muziek onder leiding van Nicola Piovani
Op vakantie met de auto
Ik zou de regio zeker aanraden. De meeste Nederlanders gaan met het vliegtuig en huren eventueel ter plekke een auto. Indien je met eigen auto gaat, moet de reis er naartoe ook onderdeel van de vakantie zijn, want bijna 2000 km is best ver. Al is dat met de juiste Italiaanse auto geen straf!
Spreid de reis bijvoorbeeld over drie dagen en rijd op de tweede dag een mooie bergpas over de Alpen. Aan de Amalfikust geniet je van de combinatie van strand, culturele bezienswaardigheden en mooie natuur.
Aanraders
San Lazzaro heeft restaurants van verschillende ‘niveaus’. Ik koos vrijwel iedere avond voor het ongecompliceerde Ristorante e Pizzeria da Gigino. Deze zaak wordt gerund door drie generaties. Heerlijk eten dat wordt bereid door opa en oma en de bediening door zoon en kleinzoon.
San Lazzaro is daarnaast een perfecte uitvalsbasis voor diverse wandeltochten langs de Amalfikust. Deze wandeltochten laten je de Amalfikust op zijn intenst beleven. De bekendste is de Sentiero degli Dei, het Pad van de Goden. Vanaf dit pad heb je prachtige uitzichten over de kust, die soms bijna verticaal onder je ligt. Een andere tocht die vanaf de camping kan worden gelopen is die door de Valle delle Ferriere. Deze leidt langs watervallen. Afgelopen zomer was het in de bossen overigens kurkdroog en woedden er voortdurend bosbranden. Vanuit de bergen liep ik langs oude, watergedreven papiermolens naar Atrani. De papiermolens hebben in deze regio een belangrijke rol gespeeld. Een aanrader is het Museo della Carta (papiermuseum) in Amalfi.
Valle delle Ferriere
Tijdens de wandeltochten doe je er goed aan om voldoende drinkwater mee te nemen. Deze wandelingen eindigden voor mij steeds aan één van de strandjes van Positano, Amalfi of Atrani. Na daar een paar uur te hebben uitgerust bracht de bus mij aan het eind van de dag weer naar het 650 meter hoog gelegen San Lazzaro. De bushalte ligt direct voor de camping.
Ravello mag je ook zeker niet missen als je de Amalfikust bezoekt. Geniet van deze chique plaats met de betoverende Villa Rufolo met fraaie tuinen en ongekend uitzicht over de kust.
Tijdens een stedentrip Napels heeft de stad genoeg te bieden om je dagen mee te vullen. Wanneer je langer de tijd hebt en nieuwsgierig bent naar de omgeving buiten de stad, ga dan richting de Campi Flegrei, een gebied met vulkanische activiteit ten westen van de stad Napels, gelegen in de Golf van Pozzuoli. Onder dit gebied vallen verschillende gemeenten waaronder Napoli, Pozzuoli, Quarto, Giugliano in Campania, Bacoli en Monte di Procida.
Niet alleen geologisch maar ook historisch gezien is de Campi Flegrei bijzonder interessant. De Grieken streken in dit gebied neer om de eerste kolonie op het Italiaanse vasteland te stichten: Cuma. Vanuit Cuma trokken zij vervolgens verder om Neapolis (nieuwe stad) te stichtten, het huidige Napels. Door de aanwezigheid van de vele natuurlijke warmwaterbronnen die door vulkanische activiteit zijn ontstaan, was de Campi Flegrei in de Romeinse tijd een geliefd vakantieoord. De aanwezigheid van de Grieken en Romeinen heeft ervoor gezorgd dat de Campi Flegrei is gevuld met archeologische schatten die je als liefhebber zeker gezien wilt hebben.
Hoe je vanuit Napels het makkelijkst de Campi Flegrei bereikt en wat je hier kunt zien en doen, zet ik in dit artikel op een rij.
De Campi Flegrei
Brandende velden
Campi Flegrei betekent ‘brandende velden, een verwijzing naar de vulkanische activiteit in dit gebied. De Campi Flegrei wordt gezien als een grote caldera (een vulkaan waarvan de top is ingezakt) en is gevuld met talloze kraters, vulkanische meren, plekken waar stoom uit de aarde komt en de geur van zwavel de lucht vult. De bekendste vulkaan is de Solfatara, omgeven door ruige landschappen, borrelend modder en Napolitaanse tuf. Voorheen was het mogelijk om de vulkaan te bezoeken, momenteel is deze voor het publiek gesloten en kun je er enkel van bovenaf een blik op werpen. Monte Nuovo (foto) ontstond na een uitbarsting tussen september en oktober 1538 en mag zich de jongste vulkaan van het gebied noemen.
De aanwezigheid van de Grieken en de Romeinen heeft ervoor gezorgd dat er in het gebied tal van interessante overblijfselen te vinden zijn. Het Parco Archeologico dei Campi Flegrei omvat meerdere archeologische sites in dit gebied waar je met een combi-ticket verspreid over meerdere dagen een bezoek aan kunt brengen. Het kaartje Circuito flegreo heeft een geldigheid van drie dagen en je kunt hiermee vier sites bezoeken die onder het archeologische park vallen. Op de website van het park kun je zien welke plekken je met het kaartje kunt bezoeken en de bijbehorende tarieven.
Parco archeologico di Cuma
In het Parco Archeologico di Cuma zijn een aantal archeologische resten te bewonderen, maar de belangrijkste bezienswaardigheid is de grot van de Sibylle (in de klassieke oudheid waren de Sibylles maagdelijke prinsessen die geïnspireerd door een godheid de toekomst voorspelden). De grot vormt de plek waar Aeneas heen gaat om raad te vragen over zijn reis. De Sibylle van Cumae voorspelt een aantal gebeurtenissen die hem te wachten staan en geeft hem vervolgens instructies hoe hij toegang tot de onderwereld kan krijgen.
De ruimte die wordt aangeduid als de grot van de Sibylle, kun je voor een paar euro bezoeken. Het bestaat uit een lange, rechte gang van honderdeenendertig meter lang met aan het einde het heiligdom waar de Sibylle haar orakels zou hebben gegeven.
Het Castello di Baia werd in 1495 op een strategische locatie werd gebouwd. Hoogstwaarschijnlijk stond op deze plek voorheen de villa van Julius Caesar. Je kijkt uit over de Golf van Pozzuoli en de eilanden Ischia, Procida en Capri, wat voor een spectaculair uitzicht zorgt. Tegenwoordig is het kasteel het archeologisch museum van de Campi Flegrei waar je je kunt vergapen aan waardevolle archeologische vondsten uit te de omgeving.
Het museum bestaat uit verschillende secties waar diverse periodes van het gebied onder de aandacht worden gebracht. Van de tijd vóórdat de Grieken hier voet aan wal zetten om de eerste kolonie te op het vasteland te stichten tot marmeren sculpturen uit de Romeinse tijd waarbij je ook een indruk krijgt van de stad Pozzuoli in die periode. Het museum heeft ontelbare archeologische schatten waar het hart van een liefhebber ongetwijfeld een sprongetje van zal maken.
Het Parco archeologico delle terme di Baia zijn de overblijfselen van een thermencomplex dat in opdracht van de eerste Romeinse keizer werd aangelegd. Het is de bijzondere combinatie van heilzaam water in de baden en het magische panorama dat er voor heeft gezorgd dat de rijkste en bekendste personen uit de Romeinse tijd naar Baia kwamen.
Tegenwoordig is van het ooit imposante complex nog maar een gedeelte zichtbaar. Door bradyseïsme, waarbij delen van het aardoppervlak langzaam dalen of stijgen, is een groot deel van de gebouwen in zee verdwenen. Alleen de bouwwerken die op het heuvelachtige deel zijn opgetrokken geven een indruk van de rijkdom en pracht die er in deze baai aanwezig was. De belangrijkste bouwwerken van het park zijn de Tempel van Diana, de Tempel van Mercurius en de Tempel van Venus. De benaming van deze gebouwen doen anders vermoeden, maar het zijn in werkelijkheid het geen echte heiligdommen maar ronde thermenruimten voorzien van koepelplafonds.
Om een deel van de verzonken stad Baia te bekijken, kun je een duik- of snorkelexcursie boeken. Wanneer je liever droog blijft, kun je aan boord stappen van een boot met een glazen bodem. Tijdens de boottocht glijden de indrukwekkende overblijfselen onder je voeten door. Je vindt meer informatie over Baia op de website van het Parco Sommerso Baia.
Midden in de havenstad Pozzuoli vind je het Anfiteatro Flavio, het Flavisch amfitheater. Het theater werd in de eerste eeuw na Christus gebouwd en is het op twee na grootste amfitheater van Italië, na het Colosseum in Rome en het amfitheater van Capua. Het bouwwerk werd ontworpen door dezelfde architecten die het Colosseum ontwierpen, dat kort daarvoor in gebruik was genomen.
De arena van het Anfiteatro Flavio vormde het toneel waarop christenen voor de wilde beesten werden gegooid en vochten voor hun leven. Ook de latere beschermheilige van Napels, San Gennaro, werd op deze plek voor de leeuwen geworden. Het gevecht kreeg echter een wonderlijke wending. In plaats van zich op hun slachtoffer te werpen en deze aan stukken te scheuren, knielden de beesten voor de voeten van de veroordeelde. Dit wonder betekende niet dat het leven van bisschop Gennaro was gered. Hij werd uiteindelijk bij de Solfatara onthoofd.
Het theater heeft door de eeuwen heen heel wat te verduren gehad, van vulkaanuitbarstingen tot plunderingen waarbij kostbare materialen werden meegenomen. Delen van het gebouw zijn verloren gegaan maar door opgravingen is er toch heel wat aan het licht gekomen waardoor men een goed beeld kan schetsen van de oorspronkelijke omvang en uiterlijk van het theater. Tijdens een bezoek krijg je een goede indruk van dit historische bouwwerk en kun je bijzondere details waarnemen die stille getuigen vormen van de taferelen die zich hier hebben afgespeeld.
Tempio di Serapide
De Tempio di Serapide ligt eveneens midden in Pozzuoli en vormt een van de belangrijkste archeologische vondsten van stad. Deze overblijfselen worden ten onrechte een tempel genoemd, het was namelijk een Macellum, een Romeinse marktplaats. Toen onderzoekers tijdens opgravingen een beeld van de Egyptische god Serapis vonden, trok men de conclusie dat het een tempel was, gewijd aan deze god. Later werd vastgesteld dat de ruimte diende voor de openbare markt waar met name vis werd verkocht. Het marktplein werd tussen de eerste en tweede eeuw na Christus gebouwd. De overblijfselen die vandaag de dag nog zichtbaar zien, geven een goed beeld van het bradyseïsme waar dit gebied mee te maken heeft. De resten hebben lange tijd onder water gestaan. Dit gegeven wordt bevestigd door de de zuilen die zijn bezaaid met kleine gaatjes die hier door weekdieren in zijn gegraven.
Rione Terra
Rione Terra is het gedeelte van Pozzuoli dat in de tweede eeuw voor Christus als eerste werd bewoond. In 1970 moesten de ruim zesduizend inwoners Rione Terra verlaten in verband met instortingsgevaar en de voortdurende stijging van het aardoppervlak (bradyseïsme) als gevolg van de vulkanische activiteit. Het gebied was ruim vijftig jaar onbewoond maar na verschillende restauratiewerkzaamheden is het tegenwoordig weer toegankelijk voor het publiek. Onder begeleiding van een gids kun je voor een paar euro een boeiende reis door de geschiedenis maken.
Piscina Mirabilis
In Bacoli breng je een bezoek aan een volledig uit tufsteen gegraven watertank, Piscina Mirabilis. Het is de grootste cisterna (watertank) ooit die door de Romeinen werd gebouwd en heeft als bijnaam La Cattedrale dell’acqua, de waterkathedraal. Deze watertank was bedoeld om bemanningsleden van aanmerende schepen in de nabijgelegen haven van Miseno van water te kunnen voorzien. Het waterbekken was vijftien meter hoog, zeventig meter lang, vijfentwintig meter breed en had een capaciteit om twaalfduizend kubieke meter water op te vangen. Het plafond wordt ondersteund door achtenveertig kruisvormige pilaren, gerangschikt in vier rijen van twaalf. De watertank werd gevuld met water dat afkomstig uit Serino (provincie Avellino). Met behulp van een aquaduct maakte het water een reis van ruim honderd kilometer en kwam via Napels in de watertank in de Campi Flegrei terecht.
Piscina Mirabilis is geopend voor publiek en te bezoeken met of zonder gids. Het is verplicht om vooraf te reserveren.
De Campi Flegrei heeft verschillende kratermeren. Niet ver van Cuma ligt het Lago d’Averno, een meer dat in een uitgebrande krater ligt. De naam Avernus is afgeleid van een Grieks woord dat ‘zonder vogels’ betekent. Er werd namelijk verteld dat door gassen die afkomstig waren uit het meer, vogels die erover heen vlogen dood neer vielen. Daarnaast namen zowel de Grieken als later de Romeinen aan dat dit meer de ingang naar het hiernamaals was. Dit is dan ook de plek waar Aeneas begint aan zijn afdaling naar de onderwereld, op zoek naar zijn overleden vader Anchises.
Andere meren in het gebied zijn het Lago di Lucrino, Lago Miseno en het Lago del Fusaro met het beeldige La Casina Vanvitelliana, het jachthuis van de Bourbons.
Vanuit het centrum van Napels kun je de Campi Flegrei op verschillende manieren bereiken. Je kunt de Cumana nemen, een treinverbinding die het centrum van Napels met de Campi Flegrei verbindt. De trein vertrekt vanaf het station Montesanto en stopt in verschillende plaatsen aan de kust. De eindhalte van de Cumana is Torregaveta.
De Circumflegrea vertrekt eveneens vanaf station Montesanto in Napels. De route die de Circumflegrea aflegt is langer dan die van de Cumana omdat deze lijn de plaatsen in het binnenland van de Campi Flegrei verbindt. De route heeft vijftien haltes met als laatste stop Torregaveta.
Een andere optie is om gebruik te maken van metrolijn 2 van Trenitalia. Deze trein maakt stops op verschillende plekken in het centrum en heeft als eindpunt Pozzuoli.
Neem een duik in de wereld van poëzie gemengd met kunst. In een van de wijken van het historisch centrum van Salerno is er in 2015 namelijk een street art project gestart onder de naam Muri D’Autore, muren van de schrijver.
Rione Fornelle
Rione Fornelle is één van de oudste wijken van Salerno en is de plek waar dit project begon. De beschilderingen die hier te zien zijn, zijn het werk van vooral artiesten uit Salerno. Er zijn ook werken van kunstenaars afkomstig uit andere delen van het land en zelfs Mexico en Peru zijn vertegenwoordigd.
Een bijzondere plek waar je geruime tijd kunt ronddwalen om de verschillende kunstwerken te bewonderen. Het is mooi om de verschillende stijlen van de vele kunstenaars door elkaar te zien maar die toch zo perfect op elkaar aan lijken te sluiten. Soms lijkt het alsof je van de ene wereld in een andere stapt.
Verandering
Door dit street art project heeft de wijk een enorme verandering doorgemaakt. De bewoners zijn trots dat hun wijk in de belangstelling staat. De vele verzen uit Napolitaanse liederen en gedichten, zorgt voor een magische sfeer. Dagelijks zijn de inwoners omgeven door poëzie en is het alsof ze de woorden bijna ademen. Dit heeft als gevolg dat mensen spontaan beginnen te zingen wanneer ze in het voorbijgaan een regel lezen.
Tijdens werkzaamheden aan een van de schilderingen werd er spontaan een piano midden op het plein gezet. Terwijl de artiesten bezig waren met hun werk, er live muziek werd gespeeld, vonden nieuwsgierige voorbijgangers de weg naar het steegje en namen plaats op de treden van de trappen om dit bijzondere tafereel te aanschouwen.
Subsidie
Achter dit project schuilt een enorme passie. Een passie voor poëzie, geschiedenis, kunst en cultuur. En dat moet ook wel. Terwijl de stad volhangt met lichtjes ter waarde van 2,4 miljoen euro, ontvangt deze stichting geen enkele subsidie van de gemeente. Al het werk hebben ze kunnen verrichten door donaties van derden. Door de aandacht die dit project heeft gekregen, zijn ze in staat de werkzaamheden weer op te pakken en staan er een hoop nieuwe werken op de planning.
Hou jij van een goede wandeling tijdens jouw vakantie aan de Amalfikust waar je onderweg kunt genieten van schitterende panorama’s? Ik heb een aantal prachtige wandelingen geselecteerd in het gebied van de Amalfikust die zeer interessant kunnen zijn. Van populaire wandelroutes tot onbekende paden; ik laat jou graag kennis maken met de pracht van dit gebied. Trek je wandelschoenen aan en laat je verrassen door de schoonheid van de betoverende Amalfikust.
#1 Valle delle Ferriere
Het gebied van Valle delle Ferriere ligt achter Amalfi. Deze wandeling zal je laten zien wat een schitterende natuur er verborgen ligt achter deze wereldberoemde kustplaats. Wanneer je het centrum van Amalfi achter je laat, lijkt de omgeving alleen maar groener te worden. Na een aardige wandeling met flink wat treden en vooral veel citroenbomen, kom je terecht bij de ruïnes van een oude molen. Vanaf hier kun je langs de rivier verder lopen en kom je vervolgens terecht in het natuurreservaat. Over een smal bruggetje dat langs een waterval loopt, kun je de rivier oversteken om nog dieper de natuur in te duiken. Hoe verder je loopt, hoe sprookjesachtiger het wordt. Uiteindelijk kom je terecht in een omgeving waar je omringd bent door watervallen, een heerlijk koele, frisse lucht en enkel het geluid van stromend water.
#2 Monte San Liberatore
Monte San Liberatore is een berg gelegen op het grondgebied van Salerno, Cava de’ Tirreni en Vietri sul Mare. Via verschillende wandelroutes is het mogelijk om de top van de berg te bereiken, onder andere vanuit het historisch centrum van Salerno. Hiervoor kun je starten boven de stad, op het punt waar de Via Salvatore de Renzi overgaat in de Via Giuseppe Paesano. Wanneer je de Via Giuseppe Paesano blijft volgen, gaat deze vervolgens over in de Via delle Valle, een weg die op een gegeven moment enkel begaanbaar is voor voetgangers. De wandeling is prima te doen en het pad is goed onderhouden. Vanaf de top van Monte San Liberatore heb je een geweldig uitzicht over de Golf van Salerno, de Amalfikust en het binnenland.
Het uitzicht onderweg naar de top
#3 Sentiero degli Dei
Il Sentiero degli Dei, het pad van de Goden, is een wandelroute die zijn naam eer aandoet en is één van de bekendste en populairste wandelroutes langs de Amalfikust.
De wandeling begint in het dorpje Bomerano en eindigt in Positano, met een totale afstand van ongeveer negen km. Op een hoogte van 578 meter boven zeeniveau kun je ver onder je verschillende dorpjes van de Amalfikust zien liggen en op heldere dagen zelfs het eiland Capri in de verte. De route bestaat uit zowel goed onderhouden paden als uit lastige, steile stukken met rotsen waar enigszins wat geklommen moet worden. Wanneer je last hebt van hoogtevrees of duizeligheid, is deze route dan ook niet aan te raden. Het uitzicht is zonder twijfel adembenemend en geeft een goede samenvatting van de schoonheid van dit gebied.
#4 Sentiero alto degli Dei
Hou je wel van een uitdaging en ben je niet vies van wat extra inspanning, kies dan voor de Sentiero alto degli Dei. Deze route loopt vrijwel parallel aan het ‘gewone’ Pad van de Goden, alleen op grotere hoogte. Ruim vijfhonderd meter hoger dan de eerder genoemde route 327 word je hier getrakteerd op een panorama dat misschien wel nóg mooier is. De meeste wandelaars en begeleide groepen kiezen voor het lagere pad waardoor het op deze route aanzienlijk rustiger is. Dit betekent dat je op de Sentiero alto degli Dei goed kunt proeven van de goddelijke sfeer die de Amalfikust ademt. Het is een aardige klim maar de zweetdruppels die erbij komen kijken om het hoogste punt te bereiken, zul je snel vergeten wanneer je je vergaapt aan het betoverende uitzicht dat zich aan je voeten openbaart.
#5 Sentiero dei Monaci
Een vrij onbekende route tussen de badplaatsen Maiori en Erchie die de naam Sentiero dei Monaci, het pad van de monniken, draagt (routenummer 304). Het hoogtepunt is het moment dat je aan de ene kant de Amalfikust ziet liggen, met op heldere dagen zelfs zicht op het eiland Capri, en aan de andere kant de Golf van Salerno in beeld verschijnt.
Het uitzicht over Maiori
De route is niet overal even goed begaanbaar en daarom is deze wandeling alleen aan te raden wanneer je goed voorbereid bent, tegen wat klimmen kunt en wanneer je een vorm van navigatie bij je hebt. Uiteraard is het inhuren van een gids ook een optie.
#6 Sentiero dei Limoni
Il Sentiero dei Limoni, het pad van de citroenen, is een gemakkelijke wandelroute die van Minori naar Maiori loopt. De wandeling duurt ongeveer een uur en is ook makkelijk te doen op warme dagen. Zoals de naam al doet vermoeden, zie je vooral veel citroenen onderweg, afgewisseld door schitterende panorama’s van de kust. Wanneer je geluk hebt, krijg je van één van de bewoners langs het pad een glas met verse citroen limonade aangeboden en een rondleiding over zijn citroenboomgaarden.
#7 Sentiero delle Formichelle
Wanneer je op zoek bent naar iets meer uitdaging en bovendien meer van de omgeving wilt zien, dan heb ik goed nieuws voor je: Sinds kort is er een uitbreiding op de populaire wandelroute il Sentiero dei Limoni. Gids Matteo Giordano, afkomstig uit Tramonti, ontwikkelde namelijk Il Sentiero delle Formichelle, ‘het pad van de mieren’. Deze interessante wandeling start in het hart van de groene berggemeente Tramonti, net achter de badplaats Maiori, en geeft je een kijkje in de geschiedenis van dit gebied en het rijke verleden dat nog op veel plekken is terug te zien. Meer over deze historische wandelroute kun je lezen in het artikel dat ik schreef voor Ciaotutti.nl.
#8 Ravello – Minori
Wanneer je op zoek bent naar rust en een puur stukje Amalfikust wilt ervaren, zet deze wandeling dan zeker op je lijstje. Vanuit het prachtige Ravello kun je namelijk middels heel wat traptreden afdalen naar de kustplaats Minori. Onderweg kom je langs citroenboomgaarden, vrolijk gekleurde huisjes, smalle steegjes, en schitterende pleintjes vanwaar je kunt genieten van de groene omgeving. Omdat deze route enkel te voet begaanbaar is, is het hier altijd rustig en zul je weinig toeristen tegenkomen onderweg. Wil je dus ontsnappen aan de drukte van de toeristische trekpleisters, dan is deze route ideaal om alsnog te kunnen genieten van de pracht die het gebied te bieden heeft.
#9 Albori – Cetara
De weg naar het startpunt van deze wandeling die eindigt in het pittoreske Cetara, is op zich al de moeite waard. De route begint namelijk in het kleine dorpje Albori, de kleinste frazione van de gemeente Vietri sul Mare. Om in Albori te komen, passeer je het kleine maar kleurrijke dorpje Raito, dat bestaat uit kleine steegjes, trappen en een spectaculair uitzicht biedt op de Golf van Salerno. Ook Albori is een piepklein dorpje, maar kijk je in de nauwe steegjes je ogen uit. Met wapperend wasgoed, kleurrijke keramieken versieringen, kleine altaartjes en spectaculaire doorkijkjes is het zonder twijfel de moeite waard om de tijd te nemen en de karakteristieke sfeer van dit dorp volledig in je op te nemen.
Albori
Wanneer je in Albori het pad volgt dat leidt naar de Sorgente di Cesare, een natuurlijke waterbron, kom je bij het startpunt van de route die je onder andere naar het vissersdorpje Cetara brengt. Er zijn verschillende opties, maar is het aan te raden het pad omhoog te volgen die naast de waterbron staat aangegeven. Onderweg is de route duidelijk aangegeven in de vorm van de rode en witte strepen en kom je af en toe bordjes tegen. Op de splitsing kies je vervolgens het pad in de richting van de Cappella Vecchia en Monte Falerio. Wil je naar de top van Monte Falerio, sla op de volgende splitsing dan linksaf. De klim naar de top is voor deze route niet nodig, maar zeker wel de moeite waard. Houd er wel rekening mee dat de top het eindpunt is en je weer via dezelfde route terug naar beneden moet om weer op het pad te komen. Sla je de top over, dan kun je op de splitsing rechts aanhouden om vervolgens via het pad dat aan je linkerkant verschijnt, af te dalen naar Cetara.
De top van Monte Falerio
Onderweg ben je omringd door de schoonheid en rust van de natuur, word je getrakteerd op een spectaculair uitzicht over Vietri sul Mare en de Golf van Salerno, om uiteindelijk beloond te worden met de schoonheid van het altijd fotogenieke Cetara.
#10 Sentiero Pennino
Deze wandeling start vanaf het centrale plein in het dorpje Bomerano, waar ook de Sentiero degli Dei begint. Voorheen werd deze route aangeduid als de Sentiero Pennino (en ook op deze manier aangegeven op de borden), deze lijken nu echter allemaal te zijn verdwenen maar kun je de bordjes volgen die je naar Furore of Praiano leiden.
Deze route is een middeleeuws muilezelpad dat de hoger gelegen gemeente Agerola verbond met Praiano en belangrijk was voor de plaatselijke handel. Het pad bestaat uit vele stenen treden waarmee je honderden meters afdaalt en je onderweg voortdurend bent omringd door de stilte en pracht van de natuur. De route leidt vervolgens langs de grotten van Santa Barbara, te herkennen aan de hoge, rozige rotswand met verschillende holtes. In een van deze holtes werd ooit een kerk gebouwd waar nu nog de overblijfselen van te vinden zijn. De best bewaarde versiering is de afbeelding van een Madonna met kind, met aan beide kanten een monnik. De afbeelding van Santa Barbara werd onlangs gestolen en is enkel het onderste gedeelte nog zichtbaar.
Op een gegeven moment kun je ervoor kiezen om het pad verder te volgen naar Furore, om daar via vele treden af te dalen naar de Fiordo di Furore. Een andere optie is om verder af te dalen en de wandeling voort te zetten door de Vallone di Praia. Afgewisseld met stukken bos en smalle paden, kom je uiteindelijk uit in Praiano, met de Torre Asciola als herkenningspunt. Je kunt afdalen naar La Praia, een klein strand ingeklemd tussen rotswanden, voor een verfrissende duik in het helderblauwe water.
#11 Il sentiero del Santuario della Madonna dell’Avvocata
Vanaf de boulevard van Maiori kun je het Santuario di Maria Santissima Avvocata al op de top van Monte Falerzio zien schitteren, op een hoogte van 827 meter. Dit heiligdom vond zijn oorsprong in 1485, toen de Heilige Maagd Maria in een droom aan Gabriele Cìnnamo verscheen. Zij verzocht hem in een grot op deze berg een kapel voor haar te bouwen, een verzoek waar Gabriele gehoor aan gaf. Als snel werd de grot een bedevaartsoord en besloot men in de nabijheid van de grot een kerk te bouwen. Door de jaren heen werd het gebouw in beslag genomen, leeggeroofd en uiteindelijk verlaten en verwaarloosd. In 1888 kwam daar verandering in en werd de kerk langzaamaan weer opgeknapt, waarmee ook de verering van de Heilige Maagd weer nieuw leven werd ingeblazen.
Wanneer je nieuwsgierig bent hoe de omgeving er op die hoogte uitziet, bereid je dan goed voor want deze plek is enkel te voet bereikbaar. Het is een pittige wandeling maar kan ik je garanderen dat het absoluut elke stap waard zal zijn. De route bestaat uit vele traptreden en steile paden en word je omringd door citroenbomen en wijngaarden. Bijna boven, heb je een spectaculair zicht op het zuidelijke gedeelte van de Amalfikust en de hele Golf van Salerno dat reikt tot Punta Licosa in de Cilento.
Wanneer je eenmaal boven bent, word je getrakteerd op een nóg unieker panorama. Uitkijkend over de schitterende kustlijn, zijn plaatsen als Ravello en Amalfi duidelijk te herkennen en kun je de dorpen van de groene gemeente Tramonti bijna een voor een zien liggen. Achter de toppen van het Lattari-gebergte doemt ook nog eens de beruchte vulkaan Vesuvius op.
De liefhebber kan vanaf het santuario de wandeling voortzetten en de route volgen naar Cetara of Cava de’ Tirreni.
#12 Sentiero Santa Maria dei Monti
Vanuit Agerola start naast het Pad van de Goden een andere bijzondere route die je naar het hart van het Lattari-gebergte brengt: de Sentiero Santa Maria dei Monti. Deze wandeling leidt naar een betoverende bestemming in de gemeente Scala aan de Amalfikust, via een route die dwars door de weelderige groene natuur slingert.
De Sentiero Santa Maria dei Monti is in feite een pad dat Ravello verbindt met de hooggelegen route van de Valle delle Ferriere en langs een van de meest bekende religieuze locaties in de omgeving loopt, namelijk Santa Maria dei Monti. Als je besluit om deze wandelroute vanuit Agerola te beginnen, start je bij routenummer 367. Dit begint net voorbij de autotunnel aan de Via Traforo, waar je het straatje ingaat en de rode en witte vlaggetjes volgt die de route markeren. Na een stevige klim sta je op de top van Colle S. Angelo. Hier gaat het pad verder over de 300-route. Na een paar minuten lopen word je getrakteerd op het prachtige uitzicht dat zich uitstrekt aan de andere kant van de berg. Vanaf hier zie je de gehele Golf van Napels, inclusief de eilanden en maakt de iconische Vesuvius het schilderachtige tafereel compleet. Na een splitsing houd je ook de 300 aan en bereik je na een kleine anderhalve kilometer wandelen het punt Ammarrata Imbarrata. Hier loop je het Riserva Naturale Valle delle Ferriere binnen. De route loopt door een bos met kastanjebomen waarna je na ongeveer anderhalve kilometer aankomt bij Monte Rotondo. Op dit punt wordt de 301-route aangegeven en wordt ook je eindbestemming duidelijk aangegeven.
Na ongeveer een half uur lopen bereik je Santa Maria dei Monti waar je wordt beloond met een buitengewoon spectaculair uitzicht op de Amalfikust. Vanaf hier kun je genieten van een weids uitzicht over Scala, Ravello en Maiori, evenals de toppen van het Lattari-gebergte. In de verte strekken zich het Picentini– en Alburni-gebergte in de Cilento uit tot aan Punta Licosa.
Op stap met een gids
Ga goed voorbereid op pad. Hier vind je een aantal handige tips. Wil je een van deze wandelingen liever met een gids doen? Uiteraard is dit geen probleem! Neem contact met mij op en het wordt geregeld!
Reisgids
De beste tips en bijzondere verhalen heb ik gebundeld in de digitale reisgids 100 tips voor de Amalfikust. Hierin neem ik je mee naar de schitterende Amalfikust en deel ik mijn persoonlijke tips zodat ook jij de magie van dit gebied kunt ervaren. Van leuke adressen voor een heerlijke koffie tot verhalen waar je de ziel van de Amalfikust daadwerkelijk leert kennen. Daarnaast vind je een hoop extra informatie die goed van pas kan komen. Opties voor het openbaar vervoer, de mooiste stranden en tip ik een aantal heerlijke accommodaties.
Meer tips voor de Amalfikust vind je in onderstaande artikelen
In de baai van Napels liggen de Flegreïsche Eilanden, ontstaan door vulkanische activiteit. Het bekendste eiland van deze archipel is Ischia. Hoewel het binnen een andere geologische zone valt en officieel niet tot deze eilandengroep behoort, wordt ook Capri vaak in één adem genoemd. Toeristen bezoeken dan ook massaal deze twee eilanden maar het kleine eilandje Procida wordt vaak overgeslagen. Zonde, want dit eiland is een prachtig pareltje! Ik laat je dan ook graag de mooiste plekjes van het eiland zien.
Il Postino
Hoewel ik Capri en Ischia al meerdere malen had bezocht, was het slechts een aantal jaren geleden dat ik voor het eerst voet op dit eiland zette. Na deze eerste kennismaking was ik op slag verliefd en bezocht ik meerdere malen dit schattige eilandje. Al jaren stond Procida op mijn lijstje, was het voor mij een bestemming op mijn bucketlist. De reden? Verschillende scènes van Il Postino (The Postman) zijn hier opgenomen en deze film heeft voor mij een bijzondere betekenis. Door deze film kwam ik in aanraking met poëzie, schrijven, ontdekte ik mijn artistieke kant. Daarnaast was het een film die ik graag samen met mijn vader keek.
Il Postino op het eiland Procida
Bereikbaarheid
Vanuit de haven van Napels gaan er dagelijks verschillende boten naar Procida. Je kunt een boot nemen vanaf zowel Molo Beverello en Porto di Massa, twee verschillende havens die een kilometer uit elkaar liggen. Het is dan ook aan te raden om van te voren goed te kijken hoe laat je wilt vertrekken en van waar je precies vertrekt om verwarring te voorkomen.
Om in de haven te komen, kun je vanaf Piazza Garibaldi een bus nemen of met de metro (Lijn 1, halte Municipio)
Kom je vanuit Salerno, neem dan de trein of bus naar Napels en vanaf Napels Centraal de bus of metro richting de haven.
Marina Grande
Bij vertrek uit de haven heb je een geweldige uitzicht op de stad Napels. Na een tocht van ongeveer 50 minuten komt de boot aan in de haven van Marina Grande van Procida. Bij mijn eerste ervaring was het precies zoals ik had verwacht: er zijn maar weinig mensen die van de boot gaan. Het merendeel van de toeristen blijft zitten omdat de volgende stop Ischia zal zijn.
Marina Grande is een perfecte aankomsthaven want het geeft je direct een goede indruk van het eiland. Wanneer je voet aan wal zet, word je namelijk direct getrakteerd op een prachtig plaatje; vrolijk gekleurde huisjes en vissersbootjes die op het water dobberen. Het heeft iets betoverends en iedere keer weer word ik bevangen door een soort blijheid om hier weer rond te mogen lopen.
Marina Grande is gevuld met kleine winkeltjes, restaurants en barretjes, populair bij locals en toeristen. Al wandelend door de straatjes kun je de sfeer van het eiland goed in je opnemen. Je vindt in deze havenplaats direct één van de symbolen van het eiland: de kerk van Santa Maria della Pietà.
De karakteristieke straten van Marina Grande
Terra Murata
Vanaf de haven van Marina Grande kun je de bordjes met ‘Centro’ volgen en onderweg genieten van de karakteristieke straatjes met kleine winkeltjes, de kerkklok die een aantal keren slaat terwijl er mensen op Vespa’s en fietsen passeren. Na zo’n twintig minuten lopen, kom je op het pleintje Piazza dei Martiri vanwaar je een schitterend uitzicht geniet. Links hiervan bevindt zich de kerk van Santa Maria delle Grazie en de weg die je naar het kasteel leidt, terwijl je rechts uitkijkt op de vissershaven Marina Corricella. Wanneer je op zoek bent naar het beroemde en schilderachtige uitzicht op dit dorpje, volg dan de weg naar het kasteel (Salita Castello) die je uiteindelijk bij Terra Murata brengt, gebouwd op het hoogste punt van het eiland.
Deze plek is enkel te bereiken via de stijle weg omhoog maar zonder meer de moeite waard. Vanaf hier heb je onder meer een adembenemend uitzicht over de hele Golf van Napels en kun je het Palazzo d’Avalos bezoeken, een gebouw dat eerst als Koninklijk paleis diende om vervolgens dienst te doen als gevangenis. Het belangrijkste gebouw van Terra Murata is de Abdij van San Michele, een klooster dat meerdere keren werd geplunderd, verwoest en weer opgebouwd.
Marina Corricella
Vanaf het Piazza dei Martiri volg je de Via San Rocco om in de vissershaven van Marina Corricella te komen. Dit dorpje heeft alle ingrediënten om je volledig onder te dompelen in de pure sferen van het prachtige eiland Procida. Het is karakteristiek, romantisch en bovendien het oudste kustplaatsje van het eiland. Hier kun je typische taferelen aanschouwen van vissersmannen die aan het werk zijn, netten repareren, of een boot verven. Wat dit plaatsje bijzonder maakt, is dat het enkel te voet of via de zee te bereiken is. Je kunt de haven doorkruisen om vervolgens vanaf het Belvedere di Callìa te genieten van het uitzicht op het eiland Capri enerzijds en Terra Murata anderzijds.
De weg naar de haven van Corricella
La Locanda del Postino
Bij mijn eerste bezoek aan het eiland kon ik het niet laten om bepaalde plekjes die een belangrijke rol spelen in de film Il Postino, te bezoeken. Zo nam ik plaats op het terras van La Locanda del Postino. Op deze locatie zijn verschillende scènes opgenomen en dat idee alleen al, zorgde ervoor dat ik door deze plek gefascineerd was. Hoewel de bar binnen totaal niet meer lijkt op die uit de film, doet alles je hier wel aan herinneren. De muren hangen vol met foto’s van scènes uit de film en hoogtepunt is toch wel een handgeschreven briefje van de hoofdrolspeler Massimo Troisi. Bij de ingang van het restaurant staat er standaard een fiets tegen de muur geparkeerd. Het is één van de drie originele fietsen die in de film door de acteur is gebruikt.
Naast deze ‘erfenis’, kun je hier ook nog eens heerlijk eten
of neerstrijken voor een drankje met uitzicht op het schilderachtige haventje.
De fiets uit de film ‘Il Postino’
Stranden
Zoals je op een eiland kunt verwachten, zijn er verschillende stranden te vinden. Dit eiland is dan ook een ideale bestemming om te ontspannen tijdens een dagje strand. De voornaamste stranden zet ik op een rijtje
SPIAGGIA DEL POSTINO
Officieel heet dit strand La Spiaggia del Pozzo Vecchio, het strand van de oude put, maar na de film is deze omgedoopt tot La Spiaggia del Postino, het strand van de postbode. Op deze locatie werd er namelijk een scene opgenomen.
Vanaf Marina Corricella kun je een bus nemen, maar omdat het
eiland klein is, is dit ook prima lopend te doen. Je doet er ongeveer een half
uur over en het geeft je de kans om zo veel mogelijk van het eiland in je op te
nemen. Na een wandeling door smalle straatjes kom je uit bij het
kerkhof met daarnaast een smal weggetje dat richting het strand gaat.
Aangekomen op het strand, tref je een strandtent die bedjes verhuurt en waar je
iets kunt drinken.
Het strand van Il Postino
De eerste keer op deze plek was voor mij een beetje magisch. Ik zocht een rustig plekje op om alles goed in mij op te nemen. Rustig luisterde ik naar het ruisen van de zee en speelde in mijn hoofd de scène waarin Mario, met de woorden van Neruda, het hart van Beatrice weet te veroveren.
SPIAGGIA DI PUNTA DI LINGUA
Dit strand wordt wel het mooiste strand van het eiland genoemd en ligt achter de aankomsthaven. Het is een klein strand, gelegen aan het einde van de haven Marina Grande. In tegenstelling tot de andere stranden die worden gekenmerkt door het donkere zand, wordt het Spiaggia di Punta Lingua volledig gevormd door kiezels. Het strand heeft een natuurlijk charme en wordt omringd door gewassen. Het strand is te bereiken door de hoofdstraat Via Roma te volgen en uit te lopen, of middels een trap.
SPIAGGIA DELLA CHIAIOLELLA
Het strand Spiaggia della Chiaiolella, ook wel Ciracciello genoemd, is een zandstrand, gelegen aan het langste stuk kustlijn van het eiland. Dit gedeelte wordt gekenmerkt door ondiep water en een rotsachtig landschap dat wordt afgewisseld door groene gewassen. Vanaf hier heb je een mooi zicht op het eiland Vivara. Dit is een eilandje dat middels een brug verbonden met Procida. Het is een beschermd natuurgebied en daarom enkel te bezoeken onder begeleiding van een gecertificeerde natuurgids.
Een ander opvallend en kenmerkend beeld dat bij dit strand hoort, zijn de twee karakteristieke tufsteen rotsen. Deze rotsen geven tevens de grens aan met het volgende strand, spiaggia di Ciraccio.
Spiaggia della Chiaiolella – Photo credit Michele Piastrella
Daarnaast kun je in de jachthaven van Marina Chiaiolella een hapje eten of iets drinken in één van de barretjes of restaurants.
SPIAGGIA DI CIRACCIO
Dit strand ligt aan dezelfde kustlijn als het eerder genoemde Chiaiolella en wordt gescheiden door de grote tufsteen rotsen. Dit gedeelte van de kustlijn ligt meer afgezonderd waardoor het ook een stuk rustiger is.
SPIAGGIA DELLA CHIAIA
Spiaggia della Chiaia is het meest centraal gelegen strand van het eiland maar ook het meest geisoleerde strand. Deze plek is alleen te voet te bereiken of via de zee. Wanneer je kiest voor de eerste optie, moet je wel eerst een trap met zo’n 186 treden afdalen. Dit zandstrand ligt ingeklemd tussen een rotsachtige bergkam en de kleine haven van Corricella.
SPIAGGIA DELLA SILURENZA
Een ander mooi zandstrand dat makkelijk te bereiken is, is spiaggia della Silurenza. Het ligt in de buurt van de aankomsthaven en is zowel te voet als met de auto bereikbaar.
Gastvrijheid
Mijn eerste bezoek aan het eiland liet het een grote indruk op mij achter. De warmte van de lokale bevolking raakte mij. Ze zijn enorm vriendelijk, behulpzaam en gastvrij, vertellen met alle liefde en plezier over hun eiland en strooien met complimentjes. Zo werd ik plotseling het middelpunt van de belangstelling van een vol terras toen de ober mij vertelde dat ik door zou kunnen gaan voor een Miss. Hij vond het niet voldoende om dit mij mede te delen, maar betrok er ook nog een groep Napolitaanse dames bij die een paar tafels verderop zaten. Verbaasd vroeg hij of zij mij al gezien hadden, hoe prachtig ik wel niet was en dat ik mee zou moeten doen aan een Miss verkiezing. Een paar secondelang zijn alle ogen op mij gericht, word ik aangestaard waarna vervolgens alle dames enthousiast (en luid) bevestigen wat de ober zojuist heeft gezegd. Ik weet mij even geen houding te geven en antwoord dat ik veel te klein ben om Miss te zijn. De ober ziet het probleem niet, want: ‘Goede wijn komt in een kleine fles.‘
Procida is sprookjesachtig en magisch en weet ik zeker dat ik nog vele malen terug zal keren naar deze parel in de Golf van Napels.
Reisgids Procida
Met de digitale reisgids Procida – Parel in de Golf van Napels heb je alle informatie op zak om het beste uit een bezoek aan deze kleurrijke parel te halen. Ik deel hierin mijn persoonlijke tips voor het eiland waar ik lang geleden mijn hart aan heb verloren. Heerlijke plekken waar je kunt proeven van de eilandspecialiteiten, verborgen plekjes en unieke uitkijkpunten heb ik allemaal in de reisgids verzameld. Je vindt bovendien handige informatie die goed van pas kan komen, zoals de bereikbaarheid en het openbaar vervoer en ik tip een aantal fijne accommodaties wanneer je langer dan een dag op het eiland wilt verblijven. Daarnaast heb ik een mooie wandelroute uitgestippeld waarin ik een aantal van mijn favoriete hoogtepunten heb verwerkt.
Meer tips voor Procida zijn te vinden in onderstaande artikelen:
Hoewel Italië op slechts een paar uur vliegen van Nederland ligt, zijn er een aantal zaken die hier net iets anders zijn dan wij gewend zijn. Ik zet een aantal van deze typische en opvallende zaken voor jou op een rijtje.
Vraag na een aankoop om de bon
In Italië ben je verplicht om na je een aankoop een bon te ontvangen. Of dit nu gaat om een boek, kleding of een kop koffie: je moet altijd een bonnetje krijgen. Krijg je deze niet, vraag er dan naar en gooi deze niet direct weg. Je moet namelijk altijd je kassabon kunnen tonen wanneer hier naar gevraagd wordt door de Guardia di Finanza. Zo’n controle kan plaatsvinden wanneer je bijvoorbeeld net een winkel uitstapt.
Vraag altijd de bon
Hapjes bij de borrel
Ga je zitten voor een aperitief, dan krijg je er vrijwel altijd een bord met hapjes bij. Deze horen erbij en daar wordt niets extra’s voor in rekening gebracht. Het komt echter ook wel eens voor dat je enkel een bakje nootjes of chips krijgt, dit verschilt namelijk per bar.
Een bord vol hapjes bij je drankje
Handgebaren
Italianen en handgebaren zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ook in het zuiden van het land hebben ze er een handje van en vormen de gesti napoletani, Napolitaanse handgebaren, een intrigerend en expressief aspect van de cultuur. Deze handgebaren worden vaak gebruikt door de lokale bevolking om hun woorden en emoties te versterken tijdens gesprekken. Ze zijn diep geworteld in de geschiedenis en de tradities van Napels en worden beschouwd als een belangrijk onderdeel van de Napolitaanse identiteit.
Ben je benieuwd naar de verschillende handgebaren en waar en wanneer je deze kunt gebruiken? Sluit dan aan bij de Workshop Napolitaanse handgebaren. Tijdens deze uniek workshop laat local Valeria jou kennismaken met de lokale cultuur aan de hand van Napolitaanse gebaren. Geboren en opgegroeid in de nauwe steegjes van deQuartieri Spagnoli is praten aan de hand van Napolitaanse gebaren haar tweede natuur. In Napels is deze vorm van communiceren uitgegroeid tot een ware kunst waarbij de Napolitanen niet alleen hun handen maar vrijwel het hele lichaam gebruiken om zich zo goed mogelijk uit te kunnen drukken.
Buskaartjes niet altijd in de bus te koop
Wil je in de regio Campania gebruik maken van het openbaar vervoer en dan met name de Sita-bussen, koop je kaartje dan van tevoren bij een tabaccheria, te herkennen aan een grote T. Het is namelijk niet mogelijk om je kaartje bij de buschauffeur te kopen, iets wat vooral met toeristen nogal eens lastige situaties oplevert. Zorg er dus voor dat je in bezit bent van een kaartje, dit bespaart een hoop frustratie en wachttijd.
Coperto
Wil je koffie drinken in de bar, dan kost het je minder wanneer je deze drinkt terwijl je aan de bar staat. Kost een espresso meestal zo’n €0,90 cent, dan kan dan bijna €0,50 cent hoger uitvallen wanneer je besluit om erbij te gaan zitten. Controleer dus goed de menukaart, daar staan de ‘zit’-prijzen op. Deze kosten vallen onder de ‘coperto’, iets wat bij bijna alle restaurants en bars in rekening wordt gebracht voor de verleende service. Bij restaurants ligt de hoogte van de coperto meestal tussen de 1 en 3 euro per persoon en staat op de menukaart aangegeven.
Nat haar is not done en slecht voor de cervicale
Besluit jij om met je handdoekdroge haar naar buiten te gaan, kijk dan niet vreemd op wanneer je hier op aangesproken wordt of wordt nagestaard. In Italië is dit namelijk not done. Volgens Italianen kun je hier namelijk hartstikke ziek van worden en wordt er vaak gesproken over de cervicale. Dit is een pijn in de nek die uitstraalt naar de schouders, armen en ook hoofd. Je kunt gegarandeerd rekenen op afkeurende blikken wanneer je zonder je haar te föhnen de deur uitgaat.
Zebrapaden zijn er voor de sier
De strepen van een zebrapad zijn in Italië minder ‘heilig’ dan in Nederland. Ga er niet vanuit dat de auto’s stoppen, zelfs niet wanneer je je al op het zebrapad bevindt. Vaak weigeren ze te stoppen en rijden ze met een enorme vaart om je heen. Kijk dus goed uit wanneer je oversteekt. Ook wordt het zebrapad vaak aangezien voor een parkeerplaats.
Het zebrapad is in Italië een prima parkeerplek
Parkeren en ZTL
Ben je met de auto op vakantie of huur je er eentje tijdens je verblijf, onthoud dan de betekenis van de volgende kleuren goed.
Wit = gratis parkeren Blauw = betaald parkeren Geel = Gereserveerd voor invaliden of bewoners
Let daarnaast op de borden met ZTL, oftewel Zona Traffico Limitato. In deze gebieden is er namelijk maar beperkt verkeer toegestaan en mogen alleen vergunninghouders hier binnenrijden. Rijd je hier toch naar binnen dan kun je rekenen op een fikse boete.
Andere openingstijden
Houd er rekening mee dat de winkels tussen 13:00 en 16:00 (vaak) dicht zijn. Grote winkelketens en supermarkten zijn wel gewoon de gehele dag open maar vooral de kleinere zaakjes houden in zowel de zomer als de winter deze tijden aan. Daar staat dan wel tegenover dat ze tot laat in de avond open blijven.
Het komt ook geregeld voor dat winkels en bedrijven die op GoogleMaps staan, de openings- en sluitingstijden niet aanpassen wanneer er sprake is van een (tijdelijke) wijziging. Het kan goed zijn dat wanneer je in de vakantieperiode naar een winkel of restaurant gaat, je voor een gesloten deur staat omdat de tijden niet zijn aangepast.
In Napels ontbreekt het niet aan typische specialiteiten die het proberen waard zijn wanneer je een bezoek brengt aan de stad. Naast de beroemde Napolitaanse pizza, zijn er nog veel meer traditionele lekkernijen en is de lijst dan ook aardig lang. Ga dus vooral met een lege maag richting Napels! Om het iets makkelijker te maken, zet ik een aantal van de heerlijkste hapjes voor jou op een rijtje. Ik laat jou kennis maken met de lekkernijen die je absoluut zou moeten proeven in Napels!
#1 Pizza Fritta
Op veel plekjes in Napels kun je pizza fritta, gefrituurde pizza, vinden. De gefrituurde variant van de geliefde pizza ontstond tijdens de Tweede Wereldoorlog uit pure armoede en is inmiddels uitgegroeid tot een culinair hoogstandje. Op veel plekken in de stad kun je kennis maken met de pizza fritta. Zia Esterina Sorbillo is populair en onderdeel van de beroemde Sorbillo-familie. Op een aantal plekken in de stad vind je kleine zaakjes waar de pizza nog volgens haar recept bereid wordt en vormt zich hier vaak een lange rij. Wanneer je geen zin hebt om lang te moeten wachten, zijn er ook verrukkelijke gefrituurde pizza’s te vinden op verborgen plekken in de stad. Denk hierbij aan een klein zaakje in één van de straatjes van de Quartieri Spagnoliof een zaak gerund door vrouwen in het hart van de Rione Sanità.
#2 Dolci
Babà, sfogliatella en zeppola zijn typische Napolitaanse lekkernijen en die zal je dan ook veel tegenkomen terwijl je door de stad wandelt. De babà is een gebakje in de vorm van een paddenstoel, doordrenkt met rum. Er bestaan verschillende varianten, zoals de babà met ijs, of de versie dat het gebakje in twee helften is verdeeld met daartussen chocola of room.
Babà
Hoewel de eerste sfogliatella niet in Napels werd gebakken maar aan de Amalfikust, is dit smakelijke hapje onlosmakelijk met de stad verbonden. De klassieke vulling van dit gebakje is voorzien van gezoete ricotta en gedroogde vruchtjes, maar bestaan er inmiddels nog veel meer varianten met de meest creatieve vullingen. Bij Cuori di Sfogliatella (Via Toledo 271 en Piazza Garibaldi 93/94) hebben ze maar liefst vijfentwintig varianten gecreëerd waarvan de omschrijvingen alleen al voldoende zijn om te gaan watertanden. Om het nog makkelijker te maken, hebben zij ook de Konosfoglia ontwikkeld: softijs met toppings naar keuze, gegoten in een sfogliatella riccia die dient als de ijshoorn.
De zeppola di San Giuseppe is een echt Napolitaans gebakje. Hoewel ze voornamelijk worden gemaakt rond het feest van San Giuseppe op 19 maart (tevens Vaderdag), zal je ze het hele jaar door tegenkomen in Napels. Het heeft veel weg van een donut: rond met in het midden een gat. Deze worden versierd met banketbakkersroom met daarbovenop een kers en om het af te maken worden ze bestrooid met poedersuiker. Er zijn ook steeds meer zaken waar je zeppole kunt vinden waarvan ook de binnenkant is opgevuld met room of soms zelfs nutella.
#3 Limoncello
Hoewel de Amalfikust beroemd is om haar citroenen en het eveneens bekende drankje limoncello, kun je deze ook gewoon in Napels vinden. Deze variant wordt vaak echter niet gemaakt met citroenen van de Amalfikust of het Sorrentijnse schiereiland maar komen geheel ergens anders vandaan. De citroenen komen namelijk uit het gebied van Campi Flegrei, ten westen van Napels.
#4 Il cuòppo
Il cuòppo napoletano is een typische Napolitaans gerecht en bovendien een eeuwenoude traditie. Het is dan ook erg geliefd bij zowel Napolitanen als toeristen. Er bestaan drie verschillende soorten van de ‘cuòppo’:
– Cuòppo di mare – vis – Cuòppo di terra – vlees en/of groenten – Cuòppo dolce – zoetigheden
Deze gefrituurde hapjes worden in een van stropapier gemaakte puntzak geschept en kun je op deze manier al etend door de straten van Napels wandelen. Een heerlijke traditie!
Cuòppo Napoletano
#5 Koffie
Wanneer je als koffieliefhebber in Napels bent, kun je opgelucht adem halen. Koffie is een belangrijk onderdeel van de Napolitaanse cultuur en om de paar meter vind je wel een bar waar je een sterk bakje koffie kunt drinken. Deze koffie wordt gemaakt met de bekende grote koffiemachines waar onder druk heet water door de gemalen koffie wordt geperst en zo in je kopje druppelt. Hierdoor wordt de smaak maximaal uit de koffie onttrokken.
Een heerlijke koffie gaat er altijd wel in!
Wanneer we verder teruggaan in de tijd, komen we de cuccuma tegen, een traditioneel koffiepotje dat in de 19de eeuw in Napels werd geïntroduceerd Het verschil is dat de moka gebruik maakt van de hitte en druk terwijl bij de cuccuma de zwaartekracht een rol speelt. Ook de cuccuma bestaat uit verschillende delen en heeft in eerste instantie veel weg van de moka. In het onderste gedeelte wordt water gedaan, het middelste gedeelte wordt afgesloten met de filter waar de gemalen koffie in wordt geschept en vervolgens wordt er een derde onderdeel opgeschroefd dat het geheel afsluit. Wanneer het water kookt, komt er stoom uit het kleine gaatje dat te vinden is in het onderste gedeelte van de pot. Dit is het moment dat de cuccuma van het vuur wordt gehaald en wordt omgedraaid. Het gekookte water bevindt zich nu in het bovenste gedeelte en druppelt op deze manier langzaam door de gemalen koffie. De vloeistof wordt vervolgens opgevangen in het onderste gedeelte. Het idee is ongeveer hetzelfde als de filterkoffie zoals wij die kennen.
Voor een traditionele koffie bereid met behulp van de cuccuma, kun je op een aantal plekken in de stad terecht. Op de Via San Giovanni Pignatelli 1a in het historisch centrum vind je Cuccuma Caffè waar je neer kunt strijken voor een vers kopje koffie en wat lekkers.
In de stad zelf kun je Giuseppe Schisano tegenkomen met zijn mobiele koffiebar. Onder de naam Don Café – Street Art Coffee rijdt hij met zijn bakfiets door de stad om op traditionele wijze koffie te serveren, vergezeld van een warme sfogliatella. Hij heeft dus geen vaste standplaats maar heb je de grootste kans om hem tussen de Via Toledo en de straatjes van de Quartieri Spagnoli te treffen.
#6 Tarallo napoletano
Detarallo napoletano is een hapje dat is ontstaan aan het einde van de achttiende eeuw. Bakkers gebruikten de overblijfselen van het brooddeeg en voegden hier enkele ingrediënten aan toe. Uiteindelijk werd op deze manier de tarallo geboren. Het is een vrij simpel hapje maar perfect voor bij een aperitief of gewoon voor tussendoor wanneer je door de straten van de stad slentert. Naast de klassieke versie vind je vind je de tarallo tegenwoordig in verschillende soorten smaken en maten. Hiervoor kun je onder andere terecht bij de Taralleria Napoletana (Via San Biagio Dei Librai, 3) in het historisch centrum.
#7 Fiocco di neve
De fiocco di Neve, wat ‘sneeuwvlokje’ betekent, is een zoetigheid die pas sinds enkele jaren de harten van Napolitanen heeft weten te veroveren. In korte tijd is de fiocco razend populair geworden en hebben andere pasticceria’s geprobeerd een soortgelijk gebakje te produceren. Vaak zonder succes. Voor de originele fiocco di neve moet je namelijk bij Pasticceria Poppella zijn (Via Arena alla Sanità 28/29 en Via Santa Brigida 69/70). Zij bedachten dat een kleine brioche gevuld met een ricotta crème wel eens een goede combinatie zou kunnen zijn.
Het gebakje is klein, luchtig maar met een volle smaak. Naast de fiocco classico, zijn er ook de fiocchi met chocoladevulling en pistache. Poppella houdt zijn recept strikt geheim dus is het enkel gissen hoe ze de fiocco zo heerlijk luchtig weten te maken.
#8 Cuzzetiello
O’ Cuzzetiello is voor Napolitanen onmisbaar tijdens de lunch op zondag. Deze is namelijk niet compleet zonder een stuk brood en een goede ragùsaus om het brood in te dippen. De cuzzetiello is namelijk het laatste (of eerste) stuk van het brood dat wordt gevuld met deze traditionele saus. Dit gebruik heeft zich in de loop der jaren ontwikkeld en is inmiddels uitgegroeid tot een culinair hoogstandje. Zo vind je verschillende zaken die volledig in het teken staan van dit broodje. Hier beperkt men zich niet enkel tot de cuzzetiello met ragùsaus maar kunnen er talloze ingrediënten aan het broodje worden toegevoegd. Zo kan het broodje gevuld worden met parmigiana, worstjes en friarielli of mortadella en provola.
Food Tour Napels
Tijdens de Food Tour Napels kom je meer te weten over de traditionele lekkernijen die deze stad te bieden heeft. Kleine gefrituurde hapjes, gebakjes, koffie, pasta, wijn en smakelijke likeuren komen allemaal aan bod zodat jij een goed beeld kunt krijgen van de échte smaken van Napels. Niet alleen maak je op deze manier kennis met de smaken van de stad, ook leer je meer over de geschiedenis en het ontstaan van deze gerechten. Uiteraard ontbreken ook de highlights van de stad niet tijdens deze tour en voorziet de gids je van de mooiste verhalen en anekdotes.
Meer lekkere adressen
Nog veel meer lekkere adressen in de stad vind je in de digitale reisgids Napels, Salerno & de Amalfikust. Daarnaast vind je nog veel meer fijne tips, routes en verhalen en biedt de gids alle inspiratie die je nodig hebt voor een stedentrip Napels!
Op stap met een local
Wil jij plekken en verhalen ontdekken waar de meeste toeristen aan voorbij gaan? Ga dan op stap met een local in Napels. Zij kan jou meer vertellen over onder andere deze lekkernijen, tradities en gebruiken en daarnaast kan zij jou veel handige tips meegeven voor de rest van jouw verblijf. Het is de ideale manier om in contact te komen met de plaatselijke bevolking, verhalen te ontdekken, ervaringen te horen en verliefd te worden op deze geweldige stad!
Voor Salerno Travel ben ik constant op zoek naar pareltjes. Hiermee doel ik op activiteiten, restaurants, tours en ervaringen die mensen weten te raken, hun een beeld geven van het échte Campania. Zo’n pareltje vond ik onlangs in het hart van de stad Napels.
De schoonheid van Napels “Eerst Napels zien en dan sterven” is een wereldberoemde uitspraak waarvan de exacte betekenis niet te achterhalen is. Door het imago van de stad wordt deze uitspraak echter direct in een bepaalde context geplaats, maar waarschijnlijk doelde Goethe met zijn uitspraak juist op de schoonheid van deze Zuid-Italiaanse stad: wanneer je Napels hebt gezien, heb je het maximale aan schoonheid beleefd en kun je vredig sterven.
En hij heeft gelijk: Napels is mooi. Prachtig. Steeds vaker ben ik er te vinden omdat ik iedere keer weer redenen vind om terug te keren, omdat ik het gevoel heb dat de stad mij nog zo veel te bieden heeft, er nog zo veel plekken zijn die ik nog moet ontdekken.
Ik begin duidelijk steeds meer van Napels te houden
Napolitaanse timmerman De drang om de warmte en schoonheid van deze stad te ontdekken en aan anderen te laten zien, brengt mij bij Salvatore Iodice. Via een tip van local Iris de Brouwer, kom ik bij deze rasechte Napolitaanse timmerman terecht.
Ik zoek hem op in de Quartieri Spagnoli, het hart van het historisch centrum van Napels. Buiten zijn werkplaats zit hij op een bankje al op mij te wachten, een bankje dat hij met zijn eigen handen gemaakt blijkt te hebben. Hij nodigt mij uit om naast hem plaats te nemen om even kennis met elkaar te maken, een praatje aan te gaan. Op het eerste oog een verlegen man, in ieder geval een man van weinig woorden. Terwijl wij in gesprek zijn, komt er een Vespa voorbij geraasd met daarop een jongetje die niet ouder dan een jaar of 12 moet zijn. Verbaasd kijk ik de Vespa na, draai me vervolgens weer om naar Salvatore die met een glimlach zijn schouders ophaalt en zegt: “Tja, dat is normaal hier.”
De ingang van de werkplaats – Photo credit Mario Schiano
Tijdens het gesprek op het bankje, krijg ik een goed beeld van het werk dat hij verricht in de wijk. Hij wijst naar de versierde en kleurrijke plantenbak aan de overkant van de steeg en naar de handgemaakte straatborden die je de weg wijzen door de Quartieri Spagnoli: Salvatore verzamelt afval van de straat en transformeert deze in ware kunstwerken.
La Miniera Wanneer het tijd is om zijn werkplaats, La Miniera, binnen te stappen, is het mijn beurt om even stil te zijn en mijn ogen de kost te geven. Ik zie uit hout gesneden figuren, schilderijen, boompjes die gemaakt zijn uit elektriciteitsdraden. Om het even duidelijk te hebben, vraag ik voor de zekerheid nog een keer of hij dit alles echt zelf gemaakt heeft. Dat heeft hij. Ook vraag ik nogmaals of dit alles gemaakt is uit voorwerpen die hij of anderen hebben gevonden op straat. Hij bevestigt dat. De houten deur die op de werkbank ligt samen met een strijkijzer, geven aan dat er een nieuw project in de maak is.
Salvatore omringd door zijn kunstwerken
Zijn talent om uit dagelijkse en afgedankte voorwerpen zulke mooie werken te kunnen creëren, beschouwt hij als een gave. Hoewel het hard werk is, is het iets wat hij zonder moeite doet. Hij doet het namelijk met liefde en passie en waardeert het talent dat door God aan hem geschonken is. Juist daarom voelt hij ook de drang om anderen te helpen. Daar is het in eerste instantie ook allemaal mee begonnen. Geboren en opgegroeid in de wijk, zag hij op een gegeven moment dat er zaken waren die ontbraken. Simpele dingen zoals vuilnisbakken of een bankje voor ouderen die door de smalle steegjes omhoog klimmen en af en toe behoefte hebben om even op adem te komen.
Daarnaast stelt hij zijn werkplaats ook open voor de kinderen uit de buurt. Op de vraag waarom hij besloten heeft dat te doen, antwoordt hij: “Toen ik opgroeide, was er geen Salvatore waar ik heen kon gaan. Ik wil de kinderen van de wijk geven wat ik niet heb gehad. Op deze manier hou ik ze van de straat en zijn ze met nuttige zaken bezig, leren ze hun eigen creativiteit kennen.”
Sociaal betrokken Daarnaast houdt Salvatore zich ook volop bezig met het organiseren van culturele en sociale evenementen. Hier probeert hij altijd zo veel mogelijk mensen bij te betrekken. Het idee hierachter is dat wanneer er voor iedereen werk is, er minder criminaliteit zal zijn. Ook heeft hij ervoor gezorgd dat er voldoende geld werd ingezameld om de schildering van de geliefde voetballer Maradona te kunnen restaureren.
De werkplaats van Salvatore is in de hele wijk bekend en is er inmiddels geen enkele winkelier meer die hem niet kent. Waar hij in het begin zelf langs de verschillende winkels ging om zijn kunstwerken aan te bieden, weten de winkeliers nu vaak zelf de weg naar La Miniera te vinden om eigen initiatieven voor te stellen. Zonder problemen dragen zij dan ook bij aan de financiering van Salvatore’s projecten.
Nederlandse toeristen die een kijkje komen nemen
Inmiddels is de bekendheid van Salvatore en zijn werk dusdanig toegenomen dat er zelf aanvragen vanuit andere delen van de stad binnenkomen.
Toekomst Voor de toekomst heeft Salvatore genoeg projecten in gedachten. Hij werkt nu aan een boek dat gaat over zijn persoonlijke groei, zijn ervaring in de gevangenis en zijn wedergeboorte. Luisterend naar zijn levensverhaal en ervaringen, zal dit boek heel interessant en vooral inspirerend leesvoer worden. Daarnaast zal La Miniera binnenkort verhuizen naar een grote ruimte. Nog meer plek voor nog veel meer kunstwerken!
Een man van weinig woorden maar de woorden die er uit zijn mond komen, raken je, verwarmen je. Salvatore, de timmerman met een hart van goud.
Vind jij het verhaal van Salvatore interessant en ben je nieuwsgierig om eens een kijkje bij La Miniera te nemen? Dat kan! Neem dan contact op met Salerno Travel.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat je onze website zo goed mogelijk beleeft. Als je deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat je dat goed vindt.OkLees meer
