In april 2020 verscheen het boek ‘Mijn Napels’ van dé Italiëblogger Saskia Balmaekers, oprichtster van de website Ciaotutti.nl. Dat is inmiddels al een paar jaar geleden, maar het blijft een fantastisch boek om in huis te halen. Of je nu een liefhebber bent van Napels, plannen hebt om de stad te bezoeken of op zoek bent naar een mooi cadeau voor iemand die gek is op Italië, Mijn Napels is een echte aanrader.Na het grote succes van haar boek over Puglia, was het deze keer de beurt aan de boeiende stad Napels om in de schijnwerpers te staan en haar schatten op papier te vereeuwigen. Met dit prachtige boek, voorzien van persoonlijke tips en verhalen, neemt zij jou mee op reis naar het altijd fascinerende Napels en heeft zij weer een fantastisch werk weten neer te zetten.
Het boek
Het tweehonderdzeventig pagina tellende boek is meer dan slechts een reisgids. Gevuld met kleurrijke foto’s, bijzondere verhalen en persoonlijke tips, word je meegenomen op een bijzondere reis door de straten van Napels. Op een unieke, persoonlijke en sfeervolle manier neemt Saskia je mee op ontdekkingstocht door de verschillende wijken van de stad, laat zij jou kennis maken met traditionele gebruiken, bijzondere verhalen, leuke weetjes, onmisbare bezienswaardigheden en komt de rijke geschiedenis van deze Zuid-Italiaanse stad ruim aan bod.
Met haar woorden weet Saskia de lezer te raken en kun je de pure Napolitaanse sfeer daadwerkelijk ervaren, voelen en proeven. Op schitterende wijze weet zij de meest fascinerende stad van Italië te omschrijven, wat wel blijkt uit de volgende zinnen die in het boek te lezen zijn:
“Napels is een zinderende stad. Het bruist er van het leven, of je nu in een restaurant zit of op straat loopt. De stad is één groot toneel, met als hoofdrolspelers de gepassioneerde Napolitanen.”
Saskia Balmaekers
OmgevingNapels
Ook de omgeving van Napels wordt door Saskia onder de aandacht gebracht en neemt zij je mee naar de brandende velden van de Campi Flegrei, de pittoreske eilanden Capri, Ischia en Procida, zijn er pagina’s gewijd aan Pompeii, Herculaneum en de Vesuvius en neemt zij je mee voor een roadtrip langs de altijd betoverende Amalfikust. Dit boek biedt dus zonder twijfel de informatie en inspiratie die je nodig zult hebben wanneer je een reis richting de regio Campania gaat maken.
Salerno Travel in ‘Mijn Napels’
Naast alle informatie en verhalen die Saskia met haar lezer deelt, geeft zij ook nog een aantal andere handige tips die je goed kunt gebruiken tijdens een bezoek aan Napels. Met het werk dat ik doe en de informatie die ik zelf deel over de regio Campania, vond Saskia dat ik niet kon ontbreken in ‘Mijn Napels’! Ik ben dan ook bijzonder trots dat ik, met Salerno Travel, een plekje heb gekregen in dit schitterende boek en ik mijn persoonlijke verhaal en missie met zo’n groot publiek mag delen.
Review
Saskia heeft met haar werk geprobeerd het ongrijpbare van deze stad te vangen en over te brengen aan haar lezers, iets waar zij zonder meer in is geslaagd. Zij heeft begrepen dat Napels een stad is die jou beetje bij beetje moet veroveren en je moet leren kennen voor je er écht van kunt houden. Dat is dan ook duidelijk te merken in de verhalen die zij met het publiek deelt en de woorden die zij hier zorgvuldig voor heeft gekozen. Het is heerlijk om door het boek te bladeren – dat bovendien een heel fijn formaat heeft -, te genieten van de geweldige foto’s waarmee de sfeer van Napels en omgeving zo goed mee worden weergegeven en de bijzondere verhalen te lezen. Je kunt echt even wegdromen en lijkt het net alsof je zelf door de smalle steegjes van de Quartieri Spagnoli loopt, onder het wapperende wasgoed door, of een pizza eet bij Concettina ai Tre Santi in de wijk Sanità. Dat ook het groene Tramonti in het boek genoemd wordt, vind ik persoonlijk ook een heel groot pluspunt!
Gesigneerd exemplaar
Het boek is ideaal om cadeau te doen aan een Italiëliefhebber maar doe je bovenal jezelf er een plezier mee door dit kleurrijke boek over het intrigerende Napels in huis te halen. Wil je graag een persoonlijke boodschap van Saskia zelf in dit bijzondere boek, bestel dan via de website van Ciao tutti een gesigneerd exemplaar van ‘Mijn Napels‘!
Armoede is de grondlegger van veel traditionele gerechten uit de Napolitaanse keuken geweest. De armoede maakte de Napolitanen noodgedwongen creatief en er werd flink geëxperimenteerd en gecombineerd met de ingrediënten die er voor handen waren. Het gevolg was dat er uiteindelijk de heerlijkste gerechten ontstonden waar in de basis maar weinig en goedkope ingrediënten voor nodig waren en die tegenwoordig nog steeds op in Napels en omgeving op de menukaart terug te vinden zijn.
Een voorbeeld van zo’n gerecht is pasta e patate, pasta met aardappelen. Aardappelen waren goedkoop en bleken in combinatie met pasta de maag goed en voor lange tijd te vullen. Oorspronkelijk werd de pasta e patate bereid met pasta mista, een mix van verschillende soorten pasta. Je kent het wel: open zakjes pasta waar nog een restje inzit maar te weinig voor het aantal personen waar je voor moet koken. Aangezien in de Napolitaanse keuken niet aan voedselverspilling wordt gedaan, werden alle verschillende soorten pasta bij elkaar gegooid om er een gerecht van te kunnen maken. Tegenwoordig is dit niet meer nodig en kun je in de supermarkt een pak pasta mista kopen.
Het bereiden van deze pasta is nog een hele kunst. Het is namelijk belangrijk dat de pasta niet te waterig is maar juist een stevig geheel wordt. Tegenwoordig wordt er vaak ook nog eens provola-kaas aan toegevoegd om het gerecht nog net even iets smakelijker te maken. Michelle Bogers woonde jarenlang in Napels en gaf kookworkshops bij haar thuis. Zij legt stap voor stap uit hoe je dit eenvoudige maar zeer smakelijke gerecht bereidt.
Boodschappenlijst voor 3-4 personen
1⁄2ui
1⁄2 wortel
1⁄2 stengel bleekselderij
Olijfolie
5 rijpe kerstomaatjes
500 gram aardappelen
200 gram korte pasta (elk type kleine pasta, gemengd kan ook)
100 gram Provola
Bereidingstijd: 30 minuten
Bereidingswijze
Hak de ui, wortel en selderij fijn. Verhit wat olijfolie in een pan en bak de groenten tot ze zacht zijn. Snijd de tomaten in kleine stukken en doe deze in de pan. Schil en snijd de aardappelen, waarbij je de helft in kleine stukjes snijdt en de andere helft in middelgrote stukken. Doe alle stukjes in de pan, voeg royaal peper en zout toe en giet er 800 ml water bij. Breng dit aan de kook en laat dit sudderen tot de kleinere stukjes aardappel gemakkelijk met de achterkant van een lepel kunnen worden geplet. Voeg op dit moment de pasta toe en roer regelmatig om ervoor te zorgen dat de pasta gelijkmatig kookt.
Terwijl de pasta kookt, moeten de kleinere stukjes aardappel uit elkaar vallen en een romige saus vormen, terwijl de grotere stukken het gerecht voorzien van textuur. Zet het vuur uit net voordat de pasta al dente is. Door de warmte in de pan, gaat het kookproces namelijk nog even door. Snijd de provola in stukjes en roer deze door de pasta tot het gesmolten is.
Buon appetito!
Kookboek Italiaans koken met Felicia
Nog veel meer heerlijke, authentieke recepten uit de Italiaanse keuken heb ik verzameld in het digitale kookboek Italiaans koken met Felicia. Met deze authentieke recepten in de hand kun je moeiteloos de meest traditionele gerechten bereiden en jezelf verwennen met de smaken van Napels en omgeving.
Spaghetti alle vongole is een onmisbaar gerecht in Italiaanse kustgebieden. Het is een eenvoudig gerecht maar zijn de ingrediënten en de techniek die je toepast bij de bereiding van deze smaakvolle pasta, essentieel.
Michelle Bogers woonde jarenlang in Napels en gaf kookworkshops bij haar thuis. Zij laat jou graag stap voor stap zien hoe je deze pasta gemakkelijk zelf thuis kunt bereiden. Met de nodige tips leert zij jou hoe jij zelf op traditionele wijze dit populaire gerecht in een handomdraai op tafel kunt toveren.
Verhit een bodempje olijfolie in een grote koekenpan, voeg een licht geplet teentje knoflook toe en een paar takjes peterselie (zonder blaadjes). Fruit zachtjes tot de olie een heerlijke knoflookgeur heeft. Zet het vuur hoger en voeg de vongole toe samen met een scheut witte wijn. Blijf doorroeren en begin de vongole een voor een uit de pan te halen zodra ze openen. Openen ze ongeveer allemaal tegelijk, laat ze dan allemaal openen. Giet het vocht uit de pan af door een zeefje en bewaar dit.
Breng een pan water aan de kook en voeg wat zout en de pasta toe. Zet de pan waarin je de vongole hebt klaargemaakt weer op het vuur met een beetje olijfolie, fruit er een licht geplet teentje knoflook in en voeg dan een handvol doormidden gesneden kerstomaatjes toe. Laat deze zacht worden in de tijd dat de pasta kookt. Twee minuten voordat de pasta de al dente kooktijd heeft bereikt, giet je de pasta af. Bewaar een kopje van het pastawater. Voeg het vocht van de vongole toe aan de pan met tomaten en giet er pastawater bij tot je ongeveer een centimeter vloeistof in je pan hebt staan. Voeg de afgegoten pasta toe en blijf de pasta over een matig tot hoog vuurtje omscheppen. Op deze manier krijgt de pasta zijn laatste minuten kooktijd en bind je de saus aan de pasta.
Zodra het meeste vocht is verdampt, voeg je de vongole toe. Verhit deze kort mee een draai dan het vuur uit. Schep een eetlepel fijngehakte peterselieblaadjes door de pasta. Dien de pasta op, en werk af met de fijngehakte tarallo of amandelen, optioneel een klein lepeltje bottarga en nog wat gehakte peterselie.
Tip: je kunt er eventueel voor kiezen om de kokkels uit de schelp te halen of om ze in de schelp te serveren.
Buon appetito!
Kookboek Italiaans koken met Felicia
Nog veel meer heerlijke, authentieke recepten uit de Italiaanse keuken heb ik verzameld in het digitale kookboek Italiaans koken met Felicia. Met deze authentieke recepten in de hand kun je moeiteloos de meest traditionele gerechten bereiden en jezelf verwennen met de smaken van Napels en omgeving.
Napels kent een aantal belangrijke personages die onlosmakelijk zijn verbonden met de stad. Vaak hebben deze personen een grote invloed gehad en spelen ze nog steeds een belangrijke rol in het dagelijks leven.
Door de hele stad zijn er dan ook afbeeldingen van deze personen terug te vinden, in verschillende soorten en maten. Bekende en minder bekende gezichten vullen het straatbeeld en de vele souvenirwinkeltjes die de stad rijk is. Waar sommige persoonlijkheden geen introductie nodig hebben, kunnen andere gezichten wellicht wat minder bekend voorkomen. Wanneer je nieuwsgierig bent naar de verhalen achter deze gezichten, heb ik voor jou de belangrijkste en meest voorkomende personages van Napels in beeld gebracht.
#1 Totò
De afbeelding van de man met het karakteristieke gezicht zul je vele malen tegenkomen tijdens een bezoek aan Napels. Je vindt deze niet alleen terug in de vele souvenirwinkels maar ook in diverse Street Art werken, monumenten en zelfs lichtversieringen. Antonio de Curtis, beter bekend als Totò wordt ook wel de Prins van de lach genoemd, al had hij met gemak de titel ‘Koning van de lach’ toebedeeld kunnen krijgen.
De komiek groeide op in de volkswijk Sanità, waar tot op de dag van vandaag nog steeds zijn geboortehuis staat. Helaas is het niet mogelijk het huis te betreden. Wel kun je vanaf de buitenkant het balkon aanschouwen en vanaf de binnenplaats een glimp opvangen van de keuken waar zijn moeder de pasta voor hem bereidde.
Opgroeien in de een wijk als de Rione Sanità, was niet altijd even makkelijk. Toch heeft de acteur juist hier bijzonder veel inspiratie uit weten te putten en wist hij met zijn bijzondere gevoel voor humor, het hart van velen te raken. Het leed, verdriet en de moeilijkheden waar hij zelf mee te maken had, wist hij namelijk te verwerken in zijn grappen, rake opmerkingen en gedichten. Juist omdat dit voor velen zo herkenbaar was, werd hij ongekend populair en geliefd.
Met regelmaat keerde hij terug naar ‘zijn’ wijk. Niet enkel om scenes op te nemen voor een film, maar ook om duidelijk te maken dat hij nooit vergat waar hij vandaan kwam. Overdag werd hij vaak omringd door een grote hoeveelheid mensen, dus gaf hij er de voorkeur aan om in de avonduren rond te dwalen door de steegjes van de wijk. Tijdens deze nachtelijke wandelingen vond hij het leuk om bij verschillende huizen wat geld achter te laten, vastgeklemd tussen de luiken van een basso. Wanneer de bewoners in de ochtenduren het geld vonden, wisten zij direct dat Totò weer eens was langs geweest. Rione Sanità ademt dan ook Totò en kom je om de paar stappen zijn beeltenis, naam of regels uit gedichten tegen.
Vico Totò
Ook op andere plekken in de stad is zijn gezicht, met de kenmerkende gelaatstrekken, vereeuwigd. In de Quartieri Spagnoli is er bijvoorbeeld een steeg omgedoopt tot de Vico Totò. Deze straat is gevuld met tientallen afbeeldingen uit verschillende legendarische films waar de acteur in heeft geschitterd. Het is een mooi eerbetoon aan een belangrijk personage en draagt er op deze manier aan bij dat ook de jongere generaties Totò niet zullen vergeten.
Dat mensen zich ook tegenwoordig kunnen vereenzelvigen met zijn humor en uitspraken, blijkt uit het feit dat Napolitanen zijn uitspraken nog steeds gebruiken in alledaagse gesprekken. Ook dit zorgt ervoor dat de acteur onsterfelijk is en onderdeel vormt van de Napolitaanse cultuur. Zijn krachtige uitspraken laten je lachen, maar hebben een enorme diepgang en bevatten vaak een kern van waarheid.
De volgende fantastische uitspraak van Totò, wil ik jullie dan ook niet onthouden.
“ Quando hai a che fare con una persona che si crede superiore agli altri e ne è fermamente convinta, ridici sopra e assecondala perché non è bello rovinare i sogni di un idiota.”
Totò
Vertaling:Wanneer je te maken hebt met een persoon die zichzelf beter vindt dan anderen en daar vast van overtuigd is, lach erom en ga ermee akkoord, want het is niet leuk om de dromen van een idioot kapot te maken.
De acteur overleed op 15 april 1967, kreeg drie begrafenissen en de stad was maandenlang in rouw. Tot op de dag van vandaag is niemand in Napels deze man vergeten. Totò zit in het hart van elke Napolitaan en men zorgt er voor dat ook bij jongere generaties iconen zoals Totò niet in de vergetelheid zullen raken. Zo wordt er dagelijks op de lokale televisie wel één van zijn films uitgezonden waar menig Napolitaan, zelfs na deze honderden keren gezien te hebben, nog steeds uitbundig om zijn grappen kan lachen.
#2 Massimo Troisi
De Italiaanse acteur Massimo Troisi werd geboren in San Giorgio a Cremano, onderdeel van de stad Napels. Massimo was een artiest in hart en nieren die, naast acteren, ook actief was als scenarioschrijver en regisseur. Met zijn kenmerkende stem, pure manier van acteren en gevatte humor, was hij enorm geliefd bij het publiek.
Al op jonge leeftijd kwam ik aanraking met zijn films en was ik gefascineerd door deze man die sprak in het dialect dat ik kende, op een zangerige toon waarmee hij met gemak zijn personages tot leven wist te brengen en met de kinderlijke onschuld die hij bezat. Vele malen keek ik de film Non ci resta che piangere, waarin hij, samen met Roberto Benigni, in een andere eeuw terecht kwam en de gekste dingen meemaakte. Ook andere films zoals Ricomincio da tre, Scusate il ritardo en No grazie, il caffè mi rende nervoso zijn absolute klassiekers waarvan bepaalde uitspraken onvergetelijk zijn en nog steeds een glimlach op onder andere mijn gezicht weten te toveren. Zo deel ik graag de volgende dialoog uit de film Ricomincio da tre, die bijna iedere Napolitaan wel kent.
Gaetano: Chello ch’è stato è stato… Basta, ricomincio da tre! – Dat wat is geweest, is geweest. Klaar, ik begin bij drie! Lello: Da zero… – Bij nul… Gaetano: Eh? Lello: Da zero: ricominci da zero. – Bij nul: Je begint bij nul Gaetano: Nossignore, ricomincio da… cioè… Tre cose me so’ riuscite dint’a vita, pecché aggi’a perdere pure chelle? Aggi’a ricomincià da zero? Da tre! – Nee meneer, ik begin bij…ik bedoel…drie dingen zijn mij gelukt in het leven, waarom moet ik die ook nog eens verliezen? Waarom moet ik bij nul beginnen? Bij drie!
Dialoog tussen Gaetano (Massimo Troisi) en Lello
Il Postino
Il Postino, zijn laatste film waarvan hij tevens scenarioschrijver was, wilde hij zo graag maken, dat hij hiervoor een levensreddende hartoperatie tot het laatst uit heeft willen stellen. Massimo werd geboren met een hartafwijking en tijdens de opnames van deze film, verslechterde zijn toestand waardoor enkel een harttransplantatie zijn leven kon redden. Hij nam de beslissing eerst de film af te maken en daarna pas aandacht te schenken aan zijn gezondheid. Tijdens de opnames van deze film kon hij slechts een uur per dag werken. Voor de scènes op de fiets werd een stand-in gebruikt omdat dit fysiek te zwaar voor hem was.
De film wist hij af te maken en is een waar meesterwerk geworden. Nog geen twaals uur na de laatste opnames van de film, overleed Massimo Troisi in zijn slaap aan de gevolgen van een hartstilstand.
Eerbetonen
Dat de artiest nog steeds niet vergeten is, blijkt wel uit de vele eerbetonen die zowel in Napels als in de directe omgeving zijn terug te vinden. Door de stad zelf zijn er diverse afbeeldingen en Street Art werken te vinden om de acteur te herinneren. De trap waar Massimo in de film Scusate il ritardo in de stromende regen met zijn tegenspeler een scène op heeft gespeeld, is omgedoopt tot de Scale Massimo Troisi.
Ook op het eiland Procida, waar Il Postino gedeeltelijk is opgenomen, zijn overal eerbetonen terug te vinden die verwijzen naar deze geliefde acteur. Daarnaast zijn er ook in zijn geboorteplaats meerdere werken aan hem opgedragen. Zo tref je op de muren van het Circumvesuviana-station van San Giorgio a Cremano prachtige werken die herinneren aan de grote artiest die Troisi was.
#3 Pino Daniele
Het beeld van de man met een gitaar zal verschillende malen aan je voorbij komen wanneer je door Napels wandelt. Je vindt dit personage terug op de San Gregorio Armeno tussen andere handgemaakte figuurtjes voor in de kerststal, maar ook op verschillende muren in de stad is zijn beeltenis achtergelaten. We hebben het over de Napolitaanse zanger Pino Daniele die met zijn bijzondere stemgeluid, prachtige melodieën en poëtische woorden het hart van veel Napolitanen heeft gestolen.
Carrière
De zanger werd in 1955 geboren in de Napolitaanse wijk Porto, in een gezin waar ze het niet erg breed hadden. Om die reden verhuisde hij uiteindelijk naar Piazza Santa Maria La Nova, waar hij bij zijn tantes een iets fatsoenlijker leven kon leiden. De verbeterde situatie stelde hem in de gelegenheid om naar school te gaan en zijn passie voor muziek te ontdekken en verder te ontwikkelen. Op latere leeftijd leerde hij zichzelf gitaar spelen om vervolgens de muziekwereld in te rollen. Hij was onderdeel van diverse bands en was op albums van verschillende artiesten terug te horen. Waar hij in eerste instantie voornamelijk de rol van gitarist aannam, maakte hij in de tweede helft van de jaren 70 een muzikale groei door waardoor de artiest ‘Pino Daniele’ meer en meer op de voorgrond begon te treden. Deze groei werd in 1977 bekroond met het debuutalbum Terra Mia, waarna er nog vele zouden volgen.
Tarumbò
Hij was een van de meest innovatieve muzikanten in de Italiaanse muziekscene aan het begin van de jaren 70 en 80. Gedurende zijn 40-jarige carrière heeft hij samengewerkt met een groot aantal artiesten en op diverse belangrijke podia gespeeld. Zijn passie voor verschillende muziekstijlen was aanleiding voor een totaal nieuwe stijl die hij zelf bestempelde als Tarumbò. Met deze naam verwees hij naar de mix van de traditionele dans Tarantella en de klanken van blues, die in zijn muziek terug te horen is.
De diepgaande band die Pino met Napels had, is dan ook in veel van zijn muziek duidelijk terug te horen. Zowel de klanken als de teksten zijn een verwijzing naar de Napolitaanse traditie. Een traditie die hij gedurende zijn gehele carrière nooit zou vergeten.
Vriendschap
Tussen Pino Daniele en de eerder genoemde Massimo Troisi bestond er een diepgaande vriendschap en hebben ze verschillende malen samengewerkt. Zo componeerde de zanger de muziek van een aantal films en schreef hij het ontroerende ‘Quando’ als titelsong voor Troisi’s film Pensavo fosse amore… invece era un calesse. Het is dus goed mogelijk dat je deze twee grootheden samen afgebeeld ziet staan tijdens een wandeling door de stad.
Overlijden
De zanger overleed plotseling op 4 januari 2015 aan de gevolgen van een hartaanval. In Napels sloeg dit nieuws in als een bom en was de stad in diepe rouw gedompeld. Voor de inwoners voelde het alsof ze een vriend hadden verloren en werd er steun bij elkaar gezocht. Op het beroemde Piazza del Plebiscito vond er op 6 januari een emotioneel eerbetoon plaats waarbij ruim honderdduizenden Napolitanen uit volle borst nummers van Daniele meezongen.
Naast de verschillende street art werken door de hele stad, werd ook zijn oude straat omgedoopt tot de Via Pino Daniele. Daarnaast prijkt er aan de muur van het gebouw een ijzeren versie van de geliefde elektrische gitaar, die door hem vaak werd bespeeld.
#4 San Gennaro
In totaal heeft Napels tweeënvijftig beschermheiligen maar je kunt wel stellen dat San Gennaro de belangrijkste is. Het is daarom niet vreemd dat veel mannen in de Zuid-Italiaanse regio naar deze heilige zijn vernoemd.
Hoewel er onduidelijk bestaat over de exacte geboorteplaats van Gennaro, is wel bekend dat hij de bisschop van Benevento was en op 19 september 305 werd onthoofd in Pozzuoli. Direct na de onthoofding wist een vrouw wat van zijn bloed in twee ampullen op te vangen. Deze ampullen zouden later een belangrijk onderdeel vormen bij een jaarlijks terugkerend ritueel. Het lichaam van San Gennaro is na zijn dood meerdere malen verplaatst. Pas in de vijfde eeuw werd zijn lichaam overbracht naar de catacomben van Capodimonte in Napels, maar werd hierna nog een aantal keer verplaatst. In 1497 kreeg hij uiteindelijk een definitieve rustplaats in de kathedraal van Napels.
Het wonder van San Gennaro
Naast de relieken die terug te vinden zijn in de Cappella del Succorpo, werd er later nog een andere kapel in de Dom aan de heilige opdragen. De indrukwekkende Cappella del Tesoro di San Gennaro werd in het jaar 1646 ingewijd en bevinden zich hier, veilig opgeborgen in een kluis achter het altaar, de twee ampullen met het bloed. Drie keer per jaar worden deze ampullen uit de kluis gehaald en moet het bloed, tijdens een speciale ceremonie, vloeibaar worden. Het vloeibaar worden van het bloed zou de stad moeten beschermen tegen rampspoed. Gebeurt dit niet, dan kan dit rampzalige gevolgen hebben voor Napels en omgeving. Een voorbeeld is in het jaar 1980, toen het bloed in de ampullen niet vloeibaar werd. Enkele maanden later werd de regio getroffen door een verwoestende aardbeving waarbij bijna drieduizend mensen om het leven kwamen.
Het wonder van San Gennaro moet plaatsvinden op 19 september, 16 december en de zaterdag vóór de eerste zondag in mei. Het ritueel wordt door veel gelovige Napolitanen bijgewoond en met grote spanning gevolgd.
Eerbetonen aan de heilige Gennaro
Hoewel men niet weet hoe San Gennaro er exact heeft uitgezien, kun je de beschermheilige van Napels in verschillende vormen afgebeeld zien door de hele stad. De bekendste is wellicht de enorme Street Art afbeelding van de artiest Jorit Agoch. Maar ook in andere steegjes van het historisch centrum kun je tegen werk aanlopen dat is opgedragen aan deze heilige. Daarnaast is een bezoek aan de catacomben van San Gennaro, waar zijn lichaam geruime tijd werd bewaard, zeer indrukwekkend en de moeite waard om te bezoeken.
#5 Pulcinella
Wanneer je door de straten van de stad loopt, zul je geregeld geconfronteerd worden met een in het wit gekleed personage dat een zwart halfmasker draagt. Dit kan zijn in de vorm van een beeldje of zelfs in levende lijven.
Dit opvallende figuur draagt de naam Pulcinella en is een personage uit de Italiaanse commedia dell’arte. Bij deze theatervorm werden serieuze en komische elementen gecombineerd en werd in zeventiende eeuw door Silvio Fiorillo dit karakter geïntroduceerd.
Fiorillo werd geïnspireerd door een schilderij waarin de boer Puccio d’Aniello werd afgebeeld. Deze boer had een opvallend lange neus en een donkergekleurd gezicht door de zon. Anderen zeggen weer dat de naam verwijst naar het woord ‘kuikentje’, iets wat ook terugkomt in de stem van Pulcinella; een hoog en kwakend geluid.
Wat de exacte oorsprong van Pulcinella dan ook mag zijn, het is duidelijk dat het voor Napels een belangrijk figuur is. Pulcinella belichaamt namelijk de Napolitanen: het is een personage dat zich bewust is van de problemen waarin hij verkeert, maar er altijd met een glimlach uit weet te komen.
Daarnaast zit het karakter vol met tegenstelling. Zo staat het voor man-vrouw, dom-slim, stad-platteland, demoon-heilige, wijs-dwaas: het dualisme waar de heidens-christelijke Napolitaanse cultuur uit bestaat.
Op verschillende plekken in de stad kom je werken tegen waar het personage van Pulcinella in te herkennen is.
In het historisch centrum vind je, in een van de steegjes, een beeld van Pulcinella’s hoofd. Opvallend is dat zijn neus veel lichter is dan de rest van zijn gezicht. Dagelijks poseren honderden toeristen voor een foto met dit symbool van Napels. Dit fotomoment wordt vervolgens afgesloten door even over de neus van het beeld te wrijven, een handeling waarvan wordt gezegd dat het geluk brengt. Of het waar is of niet, even over Pulcinella’s neus wrijven kan natuurlijk geen kwaad!
#6 Maradona
Uiteraard kan deze Argentijnse stervoetballer niet ontbreken wanneer het over Napels gaat. Diego Armando Maradona kwam in 1984 naar Napels en werd door de inwoners als een god onthaald, zonder ook maar een seconde voor de club gespeeld te hebben. Al hun hoop was op deze jonge en talentvolle voetballer gevestigd. Met een speler als Maradona bestond er namelijk een kans om eindelijk het rijke noorden te kunnen verslaan, iets waar een club uit het zuiden van Italië nooit eerder in was geslaagd.
Niet alleen maakte Maradona alle verwachtingen waar, hij zorgde er tevens voor dat Napels wereldwijd op de kaart werd gezet. Inwoners konden met recht weer trots zijn op hun mooie stad en maakte hij ruimte om te dromen over een betere toekomst.
Maradona heeft Napels meer gegeven dan enkel de overwinningen. Dat blijkt wel wanneer je door de straten van de stad wandelt en om de paar meter tegen een afbeelding van de Argentijn aanloopt. De band die Napolitanen met de voetballer hebben, is bijzonder en gaat erg diep. Wanneer je het met inwoners over de voetballer hebt, lijkt het alsof ze het over een goede vriend hebben bij wie ze regelmatig op de koffie komen. Ze beschouwen Diego Maradona dan ook als één van hen en zouden nooit een kwaad woord over hem kunnen spreken.
In de digitale reisgids Jouw Local in Napels ga ik dieper in op deze bijzondere band. Ik ben in gesprek gegaan met verschillende inwoners om een beter beeld te kunnen schetsen over de verafgoding van deze voetballer en waarom hij tot op de dag van vandaag – zelfs na zijn dood – nog steeds zo belangrijk is.
#7 Sophia Loren
Deze wereldberoemde filmster is de enige vrouw in het lijstje en is daarnaast niet eens in Napels geboren. Toch is Sophia Loren onlosmakelijk met Napels verbonden. In 1934 werd zij in Rome geboren, maar met Napolitaanse roots. Ze groeide op bij haar familie in Pozzuoli en woonde ook enige tijd in Napels.
Pozzuoli werd tijdens de Tweede Wereldoorlog meerdere malen gebombardeerd. Tijdens een van deze bombardementen, raakte Sophia door een granaatscherf gewond aan haar kin. De familie nam hierop het besluit om naar Napels te verhuizen om daar het einde van de oorlog af te wachten. Deze beide steden, met hun gebruiken en onmiskenbare cultuur, zijn dan ook altijd onderdeel blijven vormen van Sophia’s leven en lange carrière.
Photo credit Dexter van der Swaluw
Carrière
Op 15-jarige leeftijd won zij een schoonheidswedstrijd en keerde met het prijzengeld terug naar Rome om een carrière op te bouwen. Ze nam deel aan verschillende Miss verkiezingen, was model voor fotoromanzi (fotostripverhalen), was te horen op de radio en wist door haar prachtige voorkomen diverse, kleine, rollen in films te bemachtigen. Hoewel ze al in verschillende films had gespeeld, kreeg ze in 1953 haar eerste grote rol als Cleopatra in de film Due notti con Cleopatra. Vanaf toen ging het hard en schitterde ze in steeds meer rollen. In veel van deze films acteerde zij in het Napolitaanse dialect en speelde zij onder andere samen met een eerder genoemde persoonlijkheid in dit rijtje: Totò. Naast de vele rollen in komedies, liet zij in andere films zien dat ze ook prima in staat was om dramatische rollen vorm te geven.
In 1956 begon haar Engelstalige carrière en acteerde zij in een groot aantal Amerikaanse films, aan de zijde van grote namen in de filmwereld.
Onderscheidingen
Voor haar interpretatie van Cesira in de oorlogsfilm La ciociara, werd zij onderscheiden met onder andere een Oscar, een Gouden Palm en een BAFTA. Ook later in haar carrière werd zij voor haar acteerwerk verschillende malen genomineerd en beloond met diverse prijzen.
Napolitaanse
Je kunt stellen dat Sophia Loren het symbool is van een Italië dat na een trieste periode van oorlog, weer langzaam op begon te krabbelen. La Loren wordt vooral enorm gewaardeerd omdat zij, ondanks al deze grote successen, ‘normaal’ is gebleven. Met ‘normaal’ doelt men op het gegeven dat zij altijd veel waarde heeft gehecht aan de familiebanden, iets wat kenmerkend is voor de Zuid-Italiaanse cultuur. Zoals eerder aangegeven, is ze haar Zuid-Italiaanse achtergrond nooit vergeten en heeft ze dit ook meerdere malen uitgesproken. In een interview voor de Amerikaanse televisie, zei ze vol trots: Ik ben geen Italiaanse. Ik ben Napolitaanse, dat is iets anders.
Het is dan ook logisch dat Sophia in Napels nog steeds enorm geliefd is en wordt beschouwd als een authentiek stukje erfgoed voor de stad. Zij werd daarom in 2016 benoemd tot ereburger van de stad Napels.
#8 Eduardo de Filippo
Acteur, regisseur, theaterschrijver en dichter Eduardo de Filippo mag zeker niet ontbreken in dit rijtje. De Filippo wordt beschouwd als één van de belangrijkste Italiaanse artiesten en heeft dan ook talrijke theaterstukken op zijn naam staan.
Hij werd in 1900 geboren in de Napolitaanse wijk Chiaia en maakte al op 4-jarige leeftijd zijn theaterdebuut tijdens een optreden van het theatergezelschap van zijn oudere broer Vincenzo Scarpetta. Op latere leeftijd trad hij officieel toe tot dit gezelschap, samen met zijn oudere zus Titina en jongere broertje Peppino. Deze laatstgenoemde vormde later met Totò een van de populairste komische duo’s van de Italiaanse filmwereld. Ook van Peppino zijn er afbeeldingen terug te vinden in de stad.
I De Filippo
In de daarop volgende jaren, maakte het drietal deel uit van verschillende theatergezelschappen, om uiteindelijk in 1931 hun droom van een eigen groep realiteit te laten worden. Onder de naam ‘I De Filippo’ boekten zij enorme successen en verwierven veel bekendheid. Niet alleen in Napels, ook in de rest van het land werd het drietal steeds bekender. Net als zijn generatiegenoot Totò, wist Eduardo het publiek te raken door realistische, vaak moeilijke situaties op een ironische manier in beeld te brengen. Daarnaast wist hij in zijn teksten de tradities en gebruiken van de Napolitaanse cultuur goed onder woorden te brengen. Aangezien veel van zijn teksten vertaald zijn en de hele wereld over zijn gegaan, heeft hij mensen wereldwijd kennis laten maken met de Napolitaanse cultuur.
Zijn bekendste en meest gewaardeerde werk is wellicht Filumena Marturano, geschreven in 1946. Het stuk werd in 1964 verfilmd onder de titel Matrimonio all’Italiana en met Sophia Loren in de hoofdrol. In de Quartieri Spagnoli is er een eerbetoon te vinden aan dit fictieve karakter, dat door Eduardo speciaal werd geschreven voor zijn zus Titina.
Photo credit Fabio de Rienzo
Theater San Ferdinando
Na de oorlog vertrok Eduardo uit Napels, maar bleef de stad altijd een rol spelen in zijn leven. Zo kocht hij in 1948 het door bombardementen verwoeste theater San Ferdinando. Hij stopte er aardig wat geld in om dit theater, rijk aan geschiedenis, weer volledig op te kunnen knappen. Het theater werd in 1954 geopend en was er naast zijn eigen werk, ook ruimte voor stukken van andere Napolitaanse schrijvers om de traditie levende te kunnen houden.
Vriendschap met Totò
Aangezien ze beiden opgroeiden in Napels, in dezelfde periode met een soortgelijke achtergrond en een diepgaande interesse voor het theatervak, is het niet verwonderlijk dat er tussen Totò en Eduardo een diepe vriendschap ontstond. Bij de verfilming van Eduardo’s theaterstuk Napoli milionaria in 1950, werkten deze twee grootheden voor het eerst samen. Het verhaal wil dat Totò zonder te twijfelen een rol accepteerden en uit riep: “Eduardo, voor jou werk ik gratis!“
Eerbetoon
Met een enorme lijst aan zelfgeschreven, succesvolle en onvergetelijke theaterstukken, heeft Eduardo een belangrijke bijdrage geleverd aan de wereld van het theater. Niet alleen in Italië, maar wereldwijd wordt De Filippo gewaardeerd om zijn werk. Bovendien heeft zijn werk ook gediend ter inspiratie voor veel andere artiesten, waaronder de eerder genoemde Massimo Troisi. Het is dan ook logisch dat Eduardo de Filippo nog steeds wordt beschouwd als de één van de grootste artiesten aller tijden en is hij in Napels nog lang niet vergeten. Ook van hem zul je geregeld een afbeelding tegenkomen, waarvan de mooiste misschien wel te vinden zijn op de luiken van zijn eigen theater. Hier heeft de Napolitaanse Street Art artiest Jorit Agoch drie schitterende portretten gecreëerd om de ziel van de acteur te vereeuwigen. In het midden zien we Eduardo als persoon, terwijl we hem aan de linker en rechterkant zien afgebeeld als één van de vele onsterfelijke personages die hij gedurende zijn carrière tot leven heeft gebracht.
Reisgids Napels
Napels is een stad vol verrassingen en diversiteit, met unieke wijken die elk hun eigen verhaal vertellen. Met de digitale reisgids Jouw Local in Napelsontdek je de stad als een echte insider. Of je nu wilt genieten van een ontspannen stedentrip of een avontuurlijk weekend, deze gids biedt je alles wat je nodig hebt. Van heerlijke eettips tot unieke verhalen en praktische informatie, je zult Napels beleven als nooit tevoren.
Meer info en tips over Napels vind je onder andere in onderstaande artikelen:
In de vruchtbare regio Campania lijkt de wijn haast vanzelf uit de grond te ontspringen. Waar je ook kijkt, de hellingen en valleien zijn bedekt met wijnranken vol druiven die wachten om geoogst te worden en hun weg te vinden naar een fles. Of je nu in een lokaal restaurant de wijnkaart openslaat of door de Italiaanse supermarkt loopt, de kans is groot dat je een fles uit Campania tegenkomt, vaak van uitstekende kwaliteit.
Die kwaliteit wordt bewaakt door verschillende keurmerken. Denk aan de DOC (Denominazione di Origine Controllata), die niet alleen het herkomstgebied van de druiven aangeeft, maar ook garandeert dat de wijn aan strikte eisen voldoet. Nog een stap verder gaat de DOCG (Denominazione di Origine Controllata e Garantita), het hoogste kwaliteitslabel dat alleen wordt toegekend aan wijnen die zich jarenlang hebben bewezen.
In Campania vind je maar liefst vijftien DOC-wijnen en vier DOCG-wijnen (allemaal ook aangeduid met DOP), aangevuld met tien wijnen die het IGP-label dragen – afkomstig uit grotere gebieden maar nog steeds gebonden aan duidelijke criteria.
In dit artikel zet ik een aantal bijzondere en smaakvolle exemplaren in de schijnwerpers die je zeker eens geproefd moet hebben.
#1 Aglianico del Taburno (DOCG)
De Aglianico is de belangrijkste druif van het bergachtige Taburno-gebied in de provincie Benevento. Tot 2011 viel de wijn onder het DOC-keurmerk, maar sindsdien draagt de Aglianico del Taburno de hogere DOCG-status, toegekend aan wijnen uit verschillende gemeentes in Benevento.
Oorspronkelijk door de Grieken naar Campania gebracht, geldt deze druif als een echte klassieker van Zuid-Italië. De wijn staat bekend om zijn kracht en elegantie: vol en stevig, maar tegelijk rijp en sappig, met rijke fruitige aroma’s.
#2 Taurasi (DOCG)
De Taurasi is misschien niet de bekendste naam, maar wél een van de meest prestigieuze wijnen van Zuid-Italië. Hij wordt gemaakt van de Aglianico-druif, afkomstig uit het heuvelachtige Irpinia, verspreid over zeventien gemeenten in de provincie Avellino. Taurasi zelf is een klein stadje, vernoemd naar een oude Romeinse kolonie, dat vroeger een belangrijke rol speelde in de verspreiding van de wijnen in de regio.
De wijn staat bekend als krachtig en droog, met een diepe robijnrode kleur en intense aroma’s van fruit en kruiden. Met de jaren ontwikkelt hij zich tot een zachtere en verfijndere wijn, zonder zijn karakter te verliezen.
#3 Fiano di Avellino (DOCG)
De Fiano di Avellino geldt onder kenners als een van de beste witte wijnen van Zuid-Italië. Deze druif, ooit door de Grieken naar Campania gebracht, werd voor het eerst aangeplant in Lapio, een gemeente in de provincie Avellino waar de wijn nog altijd wordt geproduceerd.
Het is een elegante, droge witte wijn met frisse, fruitige tonen en perfect als aperitief of in combinatie met visgerechten.
#4 Greco di Tufo (DOCG)
De Greco di Tufo is een van de bekendere witte wijnen uit Campania. Zoals de naam al aangeeft, vindt hij zijn oorsprong in de gemeente Tufo, waar de Grieken de druif al in de eerste eeuw v.Chr. introduceerden.
Tegenwoordig wordt de wijn geproduceerd in acht gemeenten in de provincie Avellino en behoort hij tot de weinige witte wijnen met een DOCG-keurmerk. Greco di Tufo staat bekend om zijn karaktervolle en kruidige smaak, met fruitige en aromatische tonen, en is bijzonder geliefd bij visgerechten.
#5 Falanghina (DOC)
De Falanghina is een van de meest gewaardeerde druiven van Campania en kent een lange geschiedenis in de regio. Vooral in de provincie Benevento, op de hellingen van het Taburno-gebergte, vind je uitgestrekte wijngaarden waar deze druif uitstekend tot zijn recht komt. Vaak worden verschillende varianten met elkaar gecombineerd om tot een uitgebalanceerde wijn te komen.
Wijnen op basis van Falanghina dragen geregeld het DOC-keurmerk, waaronder Campi Flegrei, Falanghina del Sannio, Capri Bianco, Irpinia Falanghina en Falerno del Massico.
Het resultaat is een frisse, fruitige witte wijn die niet alleen ideaal is als aperitief, maar ook uitstekend past bij allerlei visgerechten.
#6 Lacryma Christi (DOC)
Lacryma Christi, letterlijk ‘traan van Christus’, dankt zijn naam aan een oude legende. Toen de engel Lucifer uit de hemel werd verdreven, nam hij een stukje van de hemel mee naar de aarde. Toen Christus over de Golf van Napels keek en het gestolen stukje herkende, huilde hij tranen van verdriet. Volgens de legende vielen die tranen op de hellingen van de Vesuvius, waar wonderlijk genoeg wijnstokken begonnen te groeien met druiven van hemelse smaak.
De wijn zelf wordt gemaakt van druiven die op deze vruchtbare vulkaangrond gedijen. Lacryma Christi is verkrijgbaar in wit, rood en rosé, waardoor hij zich perfect laat combineren met een groot aantal gerechten.
#7 Costa d’Amalfi (DOC)
De naam van deze DOC-wijn verklapt meteen waar hij vandaan komt: de Amalfikust, in de provincie Salerno. Onder deze benaming vallen verschillende rode, witte en rosé wijnen, gemaakt van lokale druivensoorten. Zo bestaat de witte Costa d’Amalfi vaak uit Falanghina en Biancolella, terwijl de rode wijnen worden gemaakt van Aglianico en Piedirosso. Het resultaat zijn frisse, fruitige wijnen die goed te combineren zijn met uiteenlopende gerechten.
Bij de productie wordt nog steeds vastgehouden aan traditionele methoden om het kwaliteitskeurmerk te behouden. De wijnproducenten zijn dan ook trots op hun wijnen en vertellen graag over de oorsprong, het proces en de kenmerken tijdens een bezoek aan hun wijnkelders langs de kust. Bovendien ligt in dit gebied één van de mooiste wijnroutes van Italië, een perfecte manier om de wijnen én het landschap te ontdekken.
#8 Cilento (DOC)
Met haar natuurlijke schoonheid is het vruchtbare Cilento ook een belangrijk wijnbouwgebied in Campania. De kalkhoudende kleigrond biedt ideale omstandigheden voor de wijnteelt. Net als elders in de regio vinden de wijnstokken hier hun oorsprong in het oude Griekenland, waar ze door de Grieken werden geïntroduceerd in Elea en Paestum.
De Cilento DOC wordt toegekend aan droge wijnen – rood, wit en rosé – die door geselecteerde producenten in de provincie Salerno worden gemaakt. Bezoekers kunnen vaak een kijkje nemen bij een wijnproducent om meer te leren over de verschillende wijnen en hun oorsprong, en zo de rijke wijntraditie van het gebied van dichtbij ervaren.
Wijnproeverij
Deelnemen aan een wijnproeverij is een graag gedane activiteit tijdens een vakantie. Het is niet alleen leerzaam, maar ook erg gezellig en lekker! Zowel in de omgeving van Napels als aan de Amalfikust kun je bij wijnhuizen terecht voor een wijnproeverij. Wil jij kennis maken met de bijzondere wijnen van de regio Campania? In onderstaand artikel tip ik de heerlijkste wijnproeverijen in omgeving Napels, aan de voet van de Vesuvius en aan de Amalfikust.
De Cilento, een gebied ten zuiden van de stad Salerno, is rijk aan karakteristieke, authentieke dorpjes, heerlijke lokale gerechten en adembenemende delen ongerepte natuur. Wanneer je op zoek bent naar rust en natuur, dan ben je in de Cilento prima op je plek. Ook de actieve vakantieganger hoeft zich hier niet te vervelen. Naast mountainbiken, paardrijden, duiken en zwemmen, zijn er ook talrijke hiking routes voor de wandelliefhebber te vinden. Voor één van deze routes neem ik je mee naar de plaats Marina di Camerota waar je langs de Sentiero del Mediterraneo de mooiste baaien van Cilento kunt aanschouwen.
Marina di Camerota
De Sentiero del Mediterraneo is een wandelroute die begint in de plaats Marina di Camerota. Marina di Camerota bevindt zich in het Nationaal park van Cilento en valt hiermee onder het cultureel beschermd erfgoed. De naam Camerota komt uit het Grieks en verwijst naar de talrijke kalksteengrotten die er in het gebied te vinden zijn. Verder staat Marina di Camerota bekend om haar mooie stranden en het prachtige zeewater. Het stuk kust dat loopt van Marina di Camerota tot Policastro Bussentino behoort dan ook tot een beschermd zeegebied (Area Marina Protetta Costa degli Infreschi e della Masseta). De beste manier om de verschillende stranden en baaien in dit gebied te bezoeken, is middels de eerder genoemde wandelroute.
Met de route ontdek je een deel van de ongerepte en onaangetaste natuur die dit gebied rijk is en zo uniek maakt. Beeldschone uitzichten over de turquoise gekleurde zee met op de achtergrond de bergen van de regio Calabria, de stranden en grotten zijn slechts enkele voorbeelden van de vele schatten die je onderweg kunt tegenkomen.
Het pad begint ten oosten van Marina di Camerota, vanaf het strand Spiaggia Lentiscelle. Vanaf hier wordt de route duidelijk aangegeven. Het eerste gedeelte is geasfalteerd maar gaat vervolgens over in een onverharde weg en al snel word je geconfronteerd met adembenemende vergezichten over de zee, afgewisseld met wijngaarden en olijfbomen.
Na eerst omhoog te zijn gegaan in de richting van Monte di Luna, begin je al snel aan de afdaling. Deze afdaling brengt je bij de eerste, sprookjesachtige baai op deze route.
#1 Spiaggia del Pozzallo
Spiaggia del Pozzallo is een klein paradijs dat ingeklemd ligt tussen hoge rotsen en het turquoise zeewater. Achter het strand vind je de overblijfselen van een oude oven die werd gebruikt voor de productie van kalk en ben je omringd door de natuur. Het is een klein strand dat bestaat uit kiezels en grind. Het heldere zeewater leent zich perfect voor een verfrissende duik of om te snorkelen.
Vanaf Spiaggia del Pozzallo gaat de route weer bergopwaarts. Na een korte klim kom je terecht bij de resten van een oude dorsmachine die in het verleden werd gebruikt om met ezels het graan te malen. Net voorbij deze overblijfselen, enigszins verstopt, kom je terecht bij de tweede baai van deze route.
#2 Cala Bianca
Cala Bianca is een pareltje, gelegen in een van de mooiste inhammen langs de kust van Camerota. Het strand bestaat voor een klein gedeelte uit zand maar voornamelijk uit witte kiezels. Deze kiezels vormen dan ook de oorsprong van de benaming van deze baai (Cala Bianca = Witte Baai). Verder ben je hier omgeven door de natuur en het prachtige, kristalheldere zeewater. Het strand wordt beschouwd als één van de mooiste stranden van Italië en is alleen te voet of via het water bereikbaar, al is het voor boten verboden om te ver de baai in te varen en wordt er door kustwacht met regelmaat gecontroleerd. Juist omdat het strand niet gemakkelijk te bereiken is, heeft het veel van haar oorspronkelijke en natuurlijk schoonheid weten te behouden.
Photo credit Francesco Sessa
Na de stop op het strand van Cala Bianca, gaat de route verder via de vallei. Tijdens de klim zorgen de olijfbomen en andere begroeiing voor voldoende schaduw. Eenmaal bovenaan de heuvel, begint de afdaling naar het paradijs dat in 2014 werd uitgeroepen tot het mooiste strand van Italië.
#3 Porto Infreschi
De Porto Infreschi, ook wel Baia degli infreschi genoemd, is misschien wel de bekendste baai van het Cilento gebied. Omdat dit gedeelte behoort tot een beschermd zeegebied, is het één van de laatste nog intacte en onbewoonde delen van de Zuid-Tyrreense kust. Je vindt hier een diversiteit aan natuurlijk schoonheid waar kliffen met grotten en koraal worden afgewisseld door bijzondere plantsoorten. Daarnaast vormt deze plek tevens als een belangrijke archeologische vindplaats waar resten uit de prehistorie zijn gevonden. De naam heeft de baai te danken aan de aanwezigheid van een grot waar zoet en heel koud water uitstroomt richting zee. In het verleden werd deze grot door vissers dan ook gebruikt om hun gevangen vis koel te houden. Dichtbij het strand vind je de kleine kerk van San Lazzaro en de Torre del Frontone.
Vanaf hier kun je de route weer teruglopen naar het beginpunt of een van de boten naar Marina di Camerota.
Overige informatie
Hoewel het een goed begaanbare route is, is het aan te raden om de juiste schoenen aan te trekken. Ook is het te adviseren om voldoende eten en drinken mee te nemen voor onderweg en om je, vooral in de zomermaanden, goed te beschermen tegen de zon. Wanneer je van plan bent om vanaf Porto Infreschi de boot terug te nemen, reserveer deze dan van te voren.
De totale afstand is 12 kilometer (begin- en eindpunt het strand Lentiscelle) en de wandeling duurt ongeveer 5 uur.
Meer info en tips over de Cilento vind je in onderstaande artikelen:
Wanneer je over het eiland Procida slentert, ben je op veel plekken omringd door de frisse geur van citroenen. De limoncello die hiervan wordt geproduceerd, behoort al jaren tot een van de eilandspecialiteiten. Deze gele vloeistof heeft weer nét even een andere smaak dan een limoncello die je bijvoorbeeld in Sorrento of aan de Amalfikust drinkt. De limoncello van Procida heeft een unieke smaak en dat heeft te maken met de omstandigheden waarin de citroenen hier groeien. De combinatie van vulkanische grond, zeelucht, wind en het klimaat in het algemeen, leveren deze unieke en smaakvolle citroenen op.
Likeur van citroenbladeren
Naast de inmiddels wereldberoemde limoncello, zag er een ander product op Procida het levenslicht waar ook een hoofdrol voor de citroen is weggelegd. Waar voor de limoncello de schil van de citroen essentieel is, vormen voor deze unieke likeur de citroenbladeren de basis. De likeur draagt de toepasselijke naam Fogliolì, een verwijzing naar de citroenbladeren waarmee het drankje wordt gemaakt.
Fogliolì is echter meer dan alleen een likeur van citroenbladeren. Dit product is een vertaling van de diepgewortelde liefde en waardering die bewoners voor hun bijzondere eiland hebben. Het koppel David en Cinzia heeft met veel passie, liefde, kennis en zorg deze bijzondere likeur ontwikkeld, wat als een aanwinst voor het eiland beschouwd mag worden. Deze smaakvolle en innovatieve likeur kan aan de lijst met eilandspecialiteiten worden toegevoegd en móet je echt geproefd hebben wanneer je Procida bezoekt.
Limone di pane
David en Cinzia zijn procidani in hart en nieren. Op jonge leeftijd ging het hen voor de wind. Jong en ambitieus namen ze de stap om het kleine eiland te verruilen voor het fascinerende Firenze. Inmiddels getrouwd, beiden voorzien van een leuke en goed betaalde baan, hebben zij dan ook niets te klagen. Zij het dat na een aantal jaren de heimwee naar hun kleurrijke en sfeervolle geboortegrond steeds groter werd. Het gemis van de geuren, kleuren en de eenvoud die het eiland uniek maken, werd met de dag groter. De meest voor de hand liggende stap was daarom terugkeren naar het dromerige Procida, wat zij uiteindelijk deden.
Eenmaal gesetteld, besluiten zij om te investeren in wat dit vruchtbare gebied hen te bieden heeft. Het bedrijf AGRE wordt opgericht, waarmee zij kwaliteitsproducten produceren, gebruikmakend van de natuurlijke rijkdommen die het eiland te bieden heeft. Al snel bleek er een hoofdrol voor de limone di pane, zoals de citroen van Procida wordt genoemd, te zijn weggelegd.
Dat van citroenen vrijwel alles wordt gebruikt, is in dit gebied algemeen bekend. Van de schil voor de bereiding van limoncello, tot het sap dat onder andere in limonade en granita (schaafijs) wordt verwerkt en op warme zomerdagen vaak een welkome dorstlesser is. De aromatische citroenbladeren zijn ideaal om een gerecht meer smaak te geven maar dat deze ook voor andere doeleinden gebruikt kan worden, kwamen David en Cinzia al snel achter. De intens geurende bladeren bleken een perfect ingrediënt te zijn om een unieke likeur mee te produceren.
Fogliolì & Scorza
De Fogliolì likeur ontstaat door citroenbladeren in alcohol te weken, samen met wat citroenschillen. Wanneer de bladeren geplukt zijn, moeten deze binnen een paar uur al in de alcohol liggen om het beste resultaat te kunnen garanderen. Het eindresultaat is een vloeistof met een gele gloed die net iets transparanter is dan de klassieke limoncello. Bij het drinken van de likeur overheerst de typerende smaak van citroenblad maar er is ook een vleugje citroenschil waar te nemen. Fogliolì is een mix tussen het zuur van de citroen en het bittere van de bladeren, wat een perfecte match lijkt te zijn. Doordat er in verhouding minder suiker aan het geheel wordt toegevoegd dan aan limoncello, behoudt de likeur zijn bittere en kruidige smaak.
Naast de citroenbladlikeur kun je bij AGRE ook hun variant van de limoncello proberen, te vinden onder de naam Scorza. Waar de Fogliolì wordt gemengd met wat citroenschillen, is er aan de Scorza een beetje citroenblad toegevoegd wat wederom een unieke en pure smaak oplevert. Er zijn flessen van 50cl, maar ze verkopen ook flesjes van 10cl. Ideaal om mee te nemen als souvenir, voor een ander of voor jezelf. De likeuren zijn in verschillende winkels op het eiland verkrijgbaar maar zijn ook online via de webshop van AGRE te bestellen.
Een flesje meenemen voor thuis is sowieso een goed idee. Op dagen dat je behoefte hebt aan een extra dosis Vitamine P(rocida), kun je met gesloten ogen en nippend aan de Fogliolì even wegdromen naar het kleurrijke Procida. De geur en de rijke aroma zorgen ervoor dat het net lijkt alsof je onder de geurige citroenbomen van het eiland wandelt.
Procida in een cocktailglas
Op Procida is de Fogliolì niet meer weg te denken en wordt door locals graag gedronken en gemixt met andere drankjes. Stap binnen bij Flamingo Cafè, waar ze verschillende cocktails hebben ontwikkeld waarin deze unieke likeur is verwerkt. Vraag naar de mogelijkheden en ervaar Procida in een cocktailglas.
Fogliolì is slechts een van de vele mooie en pure voorbeelden die Procida rijk is en een van de redenen om het eiland te bezoeken. Aan de hand van deze verhalen krijg je een indruk van wat het eiland nu precies zo bijzonder en uniek maakt. De waardering die eilandbewoners voor hun stukje aarde hebben, overheerst in de meeste verhalen en toont de mate van verbondenheid die zij met het eiland hebben. Het zijn voornamelijk verhalen van eilandbewoners die Procida achter zich lieten om het geluk elders te zoeken maar vervolgens werden overspoeld door enorme heimwee naar de zee, kleuren, geuren en de eenvoud van ‘hun’ eiland. Hoe klein Procida ook is, het gemis wanneer zij hun voeten niet over het 3,7 km² grote oppervlak kunnen bewegen, lijkt des te groter. Zij lijken dit pas te beseffen wanneer het eiland al lang en breed uit zicht is verdwenen. De combinatie van heimwee en de diepgewortelde liefde voor het eiland weten zij echter te verwerken in schitterende eindproducten die zij met de rest van de wereld kunnen delen.
Reisgids Procida
Met de digitale reisgids Procida – Parel in de Golf van Napels heb je alle informatie op zak om het beste uit een bezoek aan deze kleurrijke parel te halen. Ik deel hierin mijn persoonlijke tips voor het eiland waar ik lang geleden mijn hart aan heb verloren. Heerlijke plekken waar je kunt proeven van de eilandspecialiteiten, verborgen plekjes en unieke uitkijkpunten heb ik allemaal in de reisgids verzameld. Je vindt bovendien handige informatie die goed van pas kan komen, zoals de bereikbaarheid en het openbaar vervoer en ik tip een aantal fijne accommodaties wanneer je langer dan een dag op het eiland wilt verblijven. Daarnaast heb ik een mooie wandelroute uitgestippeld waarin ik een aantal van mijn favoriete hoogtepunten heb verwerkt.
Meer tips voor Procida zijn te vinden in onderstaande artikelen:
De betoverende regio Campania heeft altijd al een onweerstaanbare aantrekkingskracht uitgeoefend op reizigers van over de hele wereld. Met onder andere pareltjes als Napels, Capri, Ischia, Procida en de Amalfikust weet dit gebied jaarlijks het hart van veel mensen te veroveren. Maar wanneer de zomerse hitte langzaam plaatsmaakt voor een aangename herfstbries, onthult deze regio pas echt haar geheimen en betovert ze haar bezoekers met een nieuwe, intieme schoonheid. De drukte van het hoogseizoen neemt af en maakt plaats voor een seizoen dat ideaal is om de culturele schatten van de omgeving te ontdekken, culinaire ontdekkingen te doen en te genieten van adembenemende vergezichten.
Laat de zomer achter je en ontdek waarom de herfst het perfecte moment is om kennis te maken met de schatten die dit stukje Zuid-Italië te bieden heeft. Ik geef je een aantal goede redenen waarom Napels en omgeving de ideale bestemming is voor een heerlijke herfsttrip.
Aangename temperaturen
Het weer blijft moeilijk te voorspellen maar over het algemeen kent het najaar veel zonnige en zelfs warme dagen. De temperaturen zijn milder dan tijdens de hete zomermaanden. Er kan zo nu en wat regen vallen maar ligt de gemiddelde temperatuur overdag zo rond de twintig graden. Deze najaarsperiode is dan ook zeer geschikt voor wie van een stevige wandeling houdt, of voor wie bijvoorbeeld urenlang rond wilt struinen tussen de eeuwenoude opgravingen van Pompeii en daarna de Vesuviuswil beklimmen.
Ook een duik in zee is in deze periode nog mogelijk. In Napels, aan de Amalfikust en op de eilanden tref je op de stranden veel mensen die hun tenen in het heldere zeewater dippen en de laatste zonnestralen van het seizoen proberen op te vangen.
Najaar aan de Amalfikust
Het is minder druk
In vergelijking met de zomermaanden is het in het najaar over het algemeen minder druk, met name in de populairdere plaatsen. Waar het in het hoogseizoen op onder andere Capri en in de verschillende plaatsen aan de Amalfikust over de koppen lopen is, kun je in het najaar op je gemak door de straten slenteren. Je hebt meer ruimte en tijd om bezienswaardigheden te verkennen maar dan zonder de drukte. Een ander voordeel van minder toeristen, is dat je makkelijker een plekje voor een tour of activiteit kunt boeken. Je hebt meer keuzemogelijkheden en hoef je je niet te schikken naar de (beperkte) beschikbaarheid waar in het hoogseizoen vaak sprake van is.
Capri-stad in het laagseizoen
Prachtige herfstkleuren
Het landschap vormt het hele jaar een waar spektakel, maar de prachtige herfstkleuren maken het nóg sprookjesachtiger. In deze periode is de natuur op zijn mooist en is het honderd procent genieten geblazen van het moois dat Moeder Natuur te bieden heeft. De kunstenaarskwast van de natuur strijkt in de herfst over het landschap, waarbij de groene waas van de zomer wordt getransformeerd in een levendig palet van herfsttinten. De bomen worden ware schilderijen, hun bladeren veranderen van weelderig groen naar warme tinten van rood, oranje en geel.
Herfstkleuren op het eiland Capri
De wijngaarden, olijf- en citroenboomgaarden worden bedekt met een warme gloed die met name tegen zonsondergang zorgt voor een bijzonder kleurenspektakel. Ga je in de herfst dus richting Napels en omgeving, pak dan zeker camera in of maak ruimte op je telefoon om de nodige plaatjes te schieten.
Zonsondergang op het eiland Ischia
Culturele evenementen
Veel steden en dorpen in de regio organiseren in het najaar culturele evenementen, sagre genaamd. Dit biedt de kans om de lokale cultuur en kunst te ervaren en te proeven van traditionele lekkernijen. Op veel plaatsen worden er festivals georganiseerd waarbij een lokaal product in het zonnetje wordt gezet. Zo is er een festival gewijd aan lokale wijnen en worden er op diverse plaatsen in de regio kastanje- en hazelnootfestivals georganiseerd. Met marktkraampjes waar je lokale producten aan kunt schaffen, gezellige muziek en de heerlijkste gerechten, word je tijdens een traditionele sagra ondergedompeld in Zuid-Italiaanse herfstsferen.
Lagere prijzen
Met het aantal toeristen dat afneemt, nemen (over het algemeen) ook de prijzen af. Grote kans dat je voor een leuk prijsje een vliegticket kunt scoren maar ook voor een overnachting kun je in het laagseizoen flink besparen. Waar in het hoogseizoen voor een accommodatie de hoofdprijs wordt gevraagd, betaal je voor een overnachting in het laagseizoen al gauw een paar tientjes minder. Het geld dat je bespaart kun je goed gebruiken voor een extra drankje, om souvenirs te kopen of om je bagage te vullen met lokaal lekkers voor thuis.
Authentiek Italië
Dat er minder toeristen op de been zijn, betekent dat in de meest toeristische plaatsen het gros van de hotels, winkels en restaurants hun deuren sluiten. Denk aan plekken als Positano en Capri maar ook op het eiland Ischia gaan veel thermale parken tegen het einde van september dicht, uitzonderingen daargelaten. Dit gegeven kan juist een voordeel zijn voor wie graag een authentiek stukje Italië beleeft.
Wanneer de drukte van het zomerseizoen voorbij is en de rust is wedergekeerd, komen ook de locals weer op adem. Door de afwezigheid van toeristen krijg je de kans om het échte lokale leven te ervaren en de ware ziel van een plek te leren kennen. Wanneer je door straten wandelt, kun je je gemakkelijk onder de inwoners mengen die op pad zijn voor hun dagelijkse boodschappen, de kinderen naar school brengen of de benen strekken tijdens een avondwandeling. Het zorgt ervoor dat je makkelijker in contact komt met de lokale bevolking, wat de ervaring net even iets waardevoller maakt.
Ontdek de betoverende schoonheid van Campania met de exclusieve fly-drive reizen vanVesuvioTour. Dankzij jarenlange ervaring, kennis en expertise heeft VesvioTour reizen samengesteld waar vrijheid en avontuur samenkomen om een onvergetelijke reis te creëren. Van de adembenemende Amalfikust tot de historische pracht van steden als Napels en Pompeii, biedt deze regio een ongeëvenaarde mix van cultuur, natuur en culinaire hoogstandjes die tijdens de fly-drive reizen volledig tot hun recht komen.
Verlies jezelf in de zonovergoten landschappen, proef de authentieke smaken van de lokale keuken en geniet van de vrijheid om het meeste uit je reis naar Campania te halen. Als je op zoek bent naar de ideale rondreis voor jouw vakantie, beveel ik enkele prachtige fly-drive opties aan uit het diverse aanbod van VesuvioTour.
Goed om te weten: de geselecteerde accommodaties zijn persoonlijk door het team bezocht en opgenomen in de reisroutes op basis van strikte criteria voor duurzaamheid en ecotoerisme. Elke accommodatie is zorgvuldig uitgekozen vanwege de hoge kwaliteitsstandaard, gastvrije ontvangst, strategische locatie en een optimale prijs-kwaliteitverhouding.
Fly-drive Sorrento en de Amalfikust – Easygoing 8 dagen, 7 nachten
Stops:
Furore
Piano di Sorrento
Deze Fly & Drive van acht dagen biedt je de kans om op een budgetvriendelijke en ontspannen manier enkele hoogtepunten van de regio te ontdekken. Dankzij zorgvuldig op locatie geselecteerde accommodaties als uitvalsbasis, krijg je de gelegenheid om tijdens de reis plekken als Pompeii, Sorrento, Amalfi, Ravello, Positano en zelfs de eilanden in de Golf van Napels te bezoeken.
Locatie 1 – Furore
De eerste drie nachten breng je door in het schilderachtige Furore. Roccia Fiorita is een gezellige bed & breakfast, gelegen in het hogere deel van het dorp. De kamers zijn allemaal uitgerust met een balkon en bieden een spectaculair uitzicht op zee en het terrasvormige landschap wat kenmerkend is voor de kust. De accommodatie beschikt over een privéparkeerplaats, een tuin met zonnebedjes en een terras waar je ’s ochtends kunt ontbijten aan keramieken tafels, genietend van lokale producten.
Furore biedt een geweldige uitvalsbasis om de omgeving te verkennen, waarbij je vaak de auto niet eens nodig hebt. Op slechts een paar minuten lopen van de accommodatie bereik je Agerola, waar je ondergedompeld wordt in de Zuid-Italiaanse gastvrijheid en proeft van lokale specialiteiten. Agerola is tevens het vertrekpunt van de wandelroute Het Pad van de Goden, waarmee je al wandelend de magische schoonheid van de Amalfikust ervaart.
Voor verkenningen langs de Amalfikust is het aan te raden vroeg op pad te gaan om zeker te zijn van een parkeerplaats in een van de kustplaatsen (lees hier meer over het verkeer aan de Amalfikust). Mocht je geen risico willen nemen en de voorkeur geven aan openbaar vervoer, geen zorgen: recht voor de deur van de B&B bevindt zich een bushalte waar de bus naar Amalfi stopt.
Locatie 2 – Vico Equense
Na een verblijf van drie nachten aan de Amalfikust, vervolg je je reis naar Piano di Sorrento, waar je vier nachten zult doorbrengen in Il Palmento Relais. Deze elegante B&B heeft vijf stijlvol ingerichte kamers en is omringd door een sfeervolle citrusboomgaard. Als gast geniet je er van moderne comfort in een authentieke setting, met een gastronomische keuken en eigen wijnkelder.
Dankzij de gunstige ligging bereik je eenvoudig zowel Sorrento als de Amalfikust: de bushalte ligt om de hoek en het station op tien minuten wandelen. gunstige Bovendien zijn de opgravingen van Pompeii en het centrum van Napels eenvoudig te bereiken vanuit deze locatie en je kunt een dagtocht naar het betoverende eiland Capri inplannen.
Voor meer informatie over de Fly-Drive Sorrento en de Amalfikust Easygoing, of om te boeken, kun je terecht op de website van VesuvioTour.
Deze reis door Campania behoort tot de meest geliefde routes, aangezien je gedurende vijftien dagen de diversiteit van de regio kunt ervaren. Je begint op het groene eiland Ischia, gaat vervolgens richting de Cilento, brengt enkele nachten door aan de Amalfikust en je sluit de reis af op het Sorrentijns schiereiland.
Locatie 1 – Ischia
Na aankomst in Napels, neem je de boot naar het eiland Ischia waar je drie nachten zult doorbrengen in Villa Ravino. De appartementen van Villa Ravino bevinden zich te midden van de weelderige schoonheid die het eiland kenmerkt en zijn uitgerust met een goed uitgeruste kitchenette. Bovendien beschikken de appartementen over een terras, maar je kunt ook ontspannen in de tuin bij het zwembad.
Op het eiland is een auto overbodig; indien gewenst kun je hier een scooter huren om de vele bezienswaardigheden te verkennen. Het Castello Aragonese, het vissersdorpje Sant’Angelo, de botanische tuin Giardini La Mortella, evenals afgelegen baaitjes en prachtige stranden, zijn allemaal binnen handbereik op het eiland. Daarnaast ontbreekt het niet aan eilandspecialiteiten die je kunt proeven in de vele gezellige eetgelegenheden die op het eiland te vinden zijn.
Locatie 2 – Agropoli
Na je tussenstop op Ischia keer je terug naar de luchthaven van Napels om de auto op te halen en je reis voort te zetten naar Agropoli. De komende drie nachten breng je door in Domus Indomita, een historisch familiehuis dat is omgebouwd tot een gastenverblijf. Het gebouw bevindt zich in het hart van het historische centrum van Agropoli, het hoogste en meest kenmerkende deel van de stad. Dankzij de locatie geniet je hier van een indrukwekkend uitzicht op de Golf van Salerno, de Amalfikust en het eiland Capri.
De omgeving biedt talloze mogelijkheden om de komende dagen mee te vullen. Je kunt heerlijk ontspannen op een van de prachtige stranden in de buurt, een bezoek brengen aan de Griekse tempels in Paestum, een kijkje nemen bij een boerderij waar buffelmozzarella wordt geproduceerd, onontdekte dorpjes verkennen waar de tijd lijkt stil te hebben gestaan, of een wandeling maken om te genieten van de ongerepte natuur, zowel langs de kust als landinwaarts.
Locatie 3 – Minori
De volgende stop van deze reis voert je naar de wereldberoemde Amalfikust, om precies te zijn in het pittoreske plaatsje Minori waar je de komende vier nachten verblijft. Bij B&B Orto Paradiso word je met open armen ontvangen op een unieke locatie op zo’n honderd meter boven zeeniveau. De accommodatie en het omliggende terrein hebben een betoverende uitstraling. Je wordt omringd door moestuinen, citroen- en olijfboomgaarden, waar tussenin verschillende plekken zijn gecreëerd met tafels, stoelen en met keramiek versierde bankjes waar je kunt ontspannen en genieten van het panoramische uitzicht op de kust. Als je wat verkoeling zoekt, kun je een duik nemen in het zwembad, waarvandaan je eveneens een magisch uitzicht hebt.
In Minori is er voldoende te ontdekken en te beleven. Een bezoek aan Sal de Riso voor een gebakje mag niet ontbreken. Bovendien kun je vanuit hier de wandelroute il Sentiero dei Limoni volgen, die je langs citroenboomgaarden naar het naburige stadje Maiori leidt.
Vanuit Minori kun je ook gemakkelijk andere juweeltjes van de Amalfikust bereiken, zelfs zonder auto. Te voet kun je de klim naar Ravello maken, waar je prachtige villa’s met elegante tuinen kunt bewonderen en door de smalle, karakteristieke steegjes kunt dwalen. In de haven van Minori kun je aan boord gaan van de veerboot om plaatsen als Amalfi en Positano te verkennen, of je kunt naar het hoger gelegen Agerola reizen om een wandeling hoog boven de kust te maken.
Locatie 4 – Vico Equense
Voor de laatste vier nachten van deze prachtige rondreis vertrek je naar Vico Equense. Je verblijft hier in de stijlvolle accommodatie Do’ Petro die niet alle comfort biedt voor een ontspannen verblijf maar ook ideaal is gelegen om de omgeving verder te verkennen. Sorrento is bijvoorbeeld gemakkelijk bereikbaar, en ook de opgravingen van Ercolano en Pompeii liggen binnen handbereik.
Voor meer informatie over de Fly-Drive Campania, of om je reis te boeken, kun je de website van VesuvioTour raadplegen.
Fly-drive – Familievakantie in Campania 15 dagen, 14 nachten
Stops:
Paestum
Vico Equense
Voor gezinnen die op zoek zijn naar een complete vakantie-ervaring, heeft VesuvioTour een boeiende reis van twee weken samengesteld. Je wordt ondergedompeld in de natuurlijke en culturele pracht van de regio, met voldoende ruimte voor ontspanning en plezier. Deze reis omvat twee verschillende accommodaties, beginnend in de Cilento en vervolgens doorreizend naar het Sorrentijns schiereiland. Door deze diverse locaties ervaar je de veelzijdigheid van de regio zonder voortdurend van verblijfplaats te hoeven veranderen.
Gedurende de hele reis geniet je van de vrijheid om de omgeving op eigen gelegenheid te verkennen, mede dankzij de beschikbaarheid van een auto. Of je nu de voorkeur geeft aan ontspannen op het strand, wandelingen in de natuur wilt maken of de lokale cultuur wilt ontdekken, deze Fly & Drive-Familievakantie biedt de flexibiliteit om je eigen perfecte reisroute te creëren voor een onvergetelijke vakantie met het hele gezin.
Locatie 1 – Paestum
Na het ophalen van de huurauto bij aankomst in Napels, vervolg je je reis naar Paestum, gelegen in de Cilento. Hier breng je de eerste zeven nachten van de vakantie door bij Oleandri Resort. Het is een waar paradijs, waar je alle comfort vindt dat je tijdens een gezinsvakantie maar kunt wensen. Zowel de kamers als de appartementen zijn elegant ingericht en voorzien van een balkon of patio. Het resort is omgeven door dennenbomen, met een prachtig groot zwembad als middelpunt. Zowel volwassenen als kinderen zullen zich hier uitstekend vermaken. Als je liever tijd doorbrengt op het strand, kun je via een pad door het dennenbos het privéstrand bereiken waar je als gast van Oleandri ook kunt ontspannen.
Voor degenen die tijdens de vakantie graag op ontdekkingstocht gaan, biedt de directe omgeving meer dan genoeg te verkennen. Je kunt genieten van adembenemende landschappen, historische dorpjes ontdekken en je krijgt de kans om archeologische sites te verkennen. Daarnaast is er de mogelijkheid om te wandelen en te genieten van de authentieke Cilento-keuken.
Locatie 2 – Vico Equense
Na een autorit van net iets meer dan een uur, is het tijd om betoverd te worden door de magie van het Sorrentijns schiereiland. Relais Axidie ligt te midden van het kenmerkende en suggestieve landschap, en dient als de ideale uitvalsbasis voor het tweede deel van deze familievakantie. Het resort biedt een zwembad en een wellnesscentrum waar je kunt genieten van een ontspannende massage, de sauna in kunt duiken of kunt relaxen in de jacuzzi. Daarnaast beschikt het over een privéstrand met kristalhelder water en een prachtig uitzicht op de Golf van Napels. Een gastronomische ervaring is ook binnen handbereik, aangezien er op het terrein een restaurant is met een panoramisch terras waar je kunt genieten van heerlijke maaltijden.
Met alle comfort dat Relais Axidie te bieden heeft, is het verleidelijk om de dagen alleen op het resort door te brengen. Als je echter meer van de omgeving wilt verkennen, zijn interessante plekken en bezienswaardigheden gemakkelijk bereikbaar. Maak een wandeling door de kleurrijke straten van Sorrento, verken de eeuwenoude opgravingen in Pompeii, of neem vanuit Castellammare di Stabia de kabelbaan naar Monte Faito om vanaf daar te genieten van de glorieuze pracht van de regio.
Voor meer informatie over de Fly-Drive Familievakantie Campania, of om je reis te boeken, kun je de website van VesuvioTour raadplegen.
Wanneer je helemaal verslingerd bent geraakt aan de Napolitaanse romans van Elena Ferrante, zul je ongetwijfeld dolgelukkig zijn geweest met de verfilming van de boekenreeks L’amica geniale (My Brilliant Friend). In meerdere seizoenen wordt de boekenreeks tot leven gebracht, waarbij de kijker opnieuw wordt meegezogen in de Napolitaanse sferen.
Deze serie geeft je een kijkje in het leven van Elena Greco (Lenù) en Raffaella Cerullo (Lila) die samen opgroeien in een van de armere wijken van Napels. In de verhalen staat hun bijzondere vriendschap centraal die zo nu en dan gepaard gaat met onderlinge rivaliteit.
In het eerste deel maakt Lenù al kennis met het groene Ischia, een eiland in de Golf van Napels. Ook in seizoen twee meren ze aan op dit schitterende eiland en zullen de beelden ongetwijfeld veel kijkers hebben betoverd. Vaar met mij mee naar het paradijs dat Ischia heet en ik laat je graag de plekken zien die in het eerste en tweede seizoen van De geniale vriendin op jouw televisiescherm zijn verschenen.
Ischia in seizoen 1
In het eerste seizoen wordt Lenù in aflevering zes (getiteld L’Isola) door haar lerares aangespoord om wat kleur in haar gezicht te krijgen en tijd aan zee door te brengen. Ze kan terecht bij een nicht van haar lerares, die op het eiland Ischia appartementen verhuurt. Lenù stapt op de boot, laat het drukke Napels achter zich en vaart op een gegeven moment de haven van het sprookjesachtige Ischia binnen. In deze aflevering zijn de volgende plekken op Ischia te herkennen.
Ischia Ponte – Castello Aragonese
De boot vaart de haven binnen en meert aan in Ischia Ponte. Wanneer Lenù voet aan wal heeft gezet, over de pier richting het bedrijvige en historische Borgo di Celsa loopt, is op de achtergrond het indrukwekkende Castello Aragonese te herkennen. Dit kasteel, dat zich op een klein eilandje bevindt, is de bekendste bezienswaardigheid van het historische Ischia Ponte en geopend voor nieuwsgierige bezoekers. Je kijkt hier je ogen uit en je bent hier zeker wel een paar uur zoet. Niet vreemd wanneer je je bedenkt dat er eind zestiende eeuw ruim tweeduizend families op dit eilandje woonden en deze in verschillenden behoeftes moesten worden voorzien. Zo zijn er hier dertien kerken te vinden, een abdij, een klooster, een gevangenis en prachtige tuinen met beeldige panorama’s.
Na aankomst wandelt Lenù het kleurrijke eilandleven binnen en neemt de bus richting Barano.
Uitzicht vanaf het Castello Aragonese
Barano
De bus brengt Lenù naar Barano waar zij de zomer bij Nella Icardo door zal brengen. De scènes op het terras zijn opgenomen in de historische Via Giorgio Corafà in Testaccio, onderdeel van de gemeente Barano. Vanaf het terras is de schoonheid van de omgeving in haar volle glorie te bewonderen, met in de verte het kenmerkende eilandje van Sant’Angelo, La Torre genaamd.
Tijdens haar verblijf op het eiland volgt Lenù het advies van haar lerares op en brengt de nodige tijd aan zee door. Op het eiland komt zij Nino Sarratore en zijn familie tegen en gaat met hen naar het strand van Maronti. In werkelijkheid zijn deze strandbeelden niet op het eiland opgenomen maar in Sperlonga, regio Lazio. De scènes waarin zij de weg beklimmen om van het strand weer naar huis te gaan, zijn echter wél op Ischia geschoten. Het gaat om de Via Iesca, een wandelroute waarmee je vanaf het Belvedere di Serrara het strand van Maronti kunt bereiken. In één van de scènes is te zien hoe Lenù met de familie Sarratore de steile en vermoeiende klim door de groeve omhoog maakt, omgeven door het kenmerkende landschap van dit stukje Ischia.
Spiaggia dei Maronti
Seizoen twee
In het tweede deel getiteld ‘De nieuwe achternaam’, stapt Lenù wederom op de boot. Ditmaal gaat zij met vriendin Lila richting Ischia om op het groene eiland vakantie te vieren. Voor de opnames van de twee afleveringen (Il Bacio en Il Tradimento, aflevering vier en vijf) die de vakantie in beeld brengen, maakte de filmcrew wederom de oversteek naar het eiland. In dit tweede seizoen worden een hoop andere schitterende plekken van het eiland getoond. Ik laat je zien waar je deze kunt vinden.
Aflevering 4 – Il Bacio
Panza – Casa Leone
In het boek neemt het gezelschap hun intrek in een vakantiehuis in de wijk Cuotto. Deze wijk is onderdeel van de frazione Panza en ligt boven het strand van Citara. Je daalt vanaf daar makkelijk af naar het strand, wat in het boek dan ook geregeld wordt beschreven. Voor de scènes in en rond het vakantiehuis streek de crew echter neer in Panza, een plaatsje elders op het eiland. In plaats van het strand van Citara is vanaf het huis het eilandje van Sant’Angelo te herkennen.
Het strand van Citara
Uitzicht vanaf Panza met op de achtergrond het eiland Capri en rechts het eilandje van Sant’Angelo
Na heel wat speurwerk heb ik het adres van het vakantiehuis kunnen achterhalen. Het gaat echter om een privéwoning en om die reden zal ik het exacte adres niet delen. Ik deel wel een kleine hint door een foto van het huis te plaatsen, gezien vanaf de weg. In de trailer is de woning in minuut01:03 te herkennen, het moment waarop Lila voor het raam met de opengeslagen groene luiken verschijnt. De oplettende kijker heeft vast opgemerkt dat het huis inmiddels een likje verf heeft gekregen en er nu een stuk frisser uitziet.
Forio – Palazzo Cigliano
Nino Sarratore keert ook terug naar Ischia. Waar zijn familie wederom in Barano verblijft, brengt hij de zomer door in het huis van een vriend in Forio. Wanneer Lenù besluit hem op te zoeken, wandelt zij door de straten van Forio. We zien haar een trap afdalen, deze bevindt zich onder de verdedigingstoren Il Torrione. Later zien we haar over de Via Roma lopen en zij komt tot stilstand onder het huis waar Nino verblijft. Vanaf de straat roept zij zijn naam en hij verschijnt op het balkon. Dit kenmerkende gebouw waar deze scène is opgenomen, is het Palazzo Cigliano, te vinden aan de Via Cardinale Luigi Lavitrano, 48.
Aflevering 5 – Il Tradimento
Lacco Ameno – Piazza Santa Restituta
In de aflevering ‘Il Tradimento’, het verraad, vormt onder andere Lacco Ameno het decor. Wanneer Nino en Lila het met elkaar aan de stok krijgen, bevinden zij zich op het Piazza Santa Restituta.
Het terras waarop de scène plaatsvindt, ligt op een steenworp afstand van de gelijknamige kerk die achter in beeld te zien is. Het gaat om het gezellige Le Petit Cafè, vanaf het terras kijk je dan ook zo uit op de kerk die aan de andere kant van plein ligt.
Piazza Santa Restituta in Lacco Ameno
Ischia Ponte – Lo Scuopolo
Ischia Ponte verschijnt wederom in beeld wanneer er een bezoek aan de vismarkt wordt gebracht. Het kenmerkende Castello Aragonese wordt nogmaals in beeld gebracht en daarnaast is ook één van de oudste gebouwen te zien die Ischia Ponte rijk is: het Palazzo Malcovati, beter bekend als Lo Scuopolo. Het palazzo was een verdedigingstoren die in de zestiende eeuw werd gebouwd om te beschermen tegen aanvallen vanaf zee. Filmliefhebbers zullen het gebouw wellicht al herkend hebben. Het gebouw is een geliefd filmdecor en was ook te zien in de The talented Mr. Ripley met Gwyneth Paltrow, Jude Law en Matt Damon in de hoofdrol.
Uitzicht op het Castello Aragonese en rechts het Palazzo Malcovati
Het gebouw is te vinden door op de Via Luigi Mazzella net voor de apotheek (huisnummer 119) de Vicolo Marina in te slaan. Aan het einde van dit straatje heb je aan je rechterkant het historische Palazzo Malcovati.
De weg naar Maronti
De weg met de vele bochten die in Barano naar het strand van Maronti leidt, verschijnt ook in beeld. In de promovideo van aflevering vijf is deze in minuut00:11 te herkennen.
Vanaf het belvedere dat zich op de Via Provinciale Maronti bevindt, kijk je zo uit op het stukje weg dat in de serie in beeld verschijnt. Je hebt vanaf hier een prachtig uitzicht over het strand, La Torre van Sant’Angelo en de rest van de groene omgeving.
Reisgids Ischia
Het e-book Ischia – Het groene eiland in de Golf van Napels biedt alle inspiratie en informatie om alles uit een verblijf op het eiland te kunnen halen. Ik heb mijn persoonlijke tips verzameld zodat jij de mooiste plekken op het eiland niet hoeft te missen. Fijne adressen om neer te strijken voor een aperitief of een uitgebreide maaltijd, prachtige wandelroutes en bijzondere verhalen die jou het ware gezicht van Ischia laten zien. Daarnaast vind je een hoop extra informatie die goed van pas kan komen, zoals de bereikbaarheid en het openbaar vervoer en ik tip een aantal heerlijke accommodaties.
Meer tips voor Ischia zijn te vinden in onderstaande artikelen
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat je onze website zo goed mogelijk beleeft. Als je deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat je dat goed vindt.OkLees meer
